Antropologia a kultura fizyczna 73
nych w toku uprawiania różnych form zmienionej aktywności fizycznej.
E. Podjęte prace przyczyniły się do poznania morfofunkcjonalnych skutków stylu i trybu życia współczesnego człowieka, zarówno dodatnich, jak też ujemnych efektów działania różnych trendów związanych z procesami hominizacji, stwarzając przesłanki obiektywizacji przeciwdziałania im, bądź też eliminowania czy łagodzenia ich ujemnych skutków.
Wreszcie nasuwa się pytanie, jakie zadania stają przed antropologią w nadchodzących latach, przy jej współdziałaniu z teorią i praktyką kultury fizycznej, w tym również - jakie inspiracje i pola badawcze zyskuje ona dla siebie, dla rozszerzenia i wzbogacenia własnej problematyki. W generalnym kształcie główne zadania badawcze antropologii stosowanej w kulturze fizycznej wynikają - w pewnej mierze są nawet tożsame - z przytoczonych ogólnych badawczych problemów stawianych tej domenie ludzkiej działalności. Z pewnym uproszczeniem i w odpowiedniej adaptacji można je sprowadzić do następujących.
1) Rozwijanie i doskonalenie technik badawczych, a szczególnie wdrażanie w naukach o kulturze fizycznej różnych metod badania morfologii ludzkiego ciała i przyswajanie sobie technik badawczych motoryczności człowieka.
2) Kontynuowanie badań ontogenetycz-nej zmienności motoryczności człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem produkcyjnego i poprodukcyjnego okresu jego życia.
3) Dalsze badania wpływu zmienionej (zarówno zwiększonej, jak też obniżonej) aktywności ruchowej człowieka na procesy wzrastania, a także budowę ludzkiego organizmu.
4) Morfologiczne uwarunkowania aktywności ruchowej człowieka, zarówno przejawiającej się w sporcie i wychowaniu fizycznym, jak też w czynnościach zawodowych.
5) Genetyczne uwarunkowania aktywności fizycznej człowieka.
6) Chronobiologiczne przesłanki morfofunkcjonalnych zmian ludzkiego organizmu w czasie i pod wpływem różnych form aktywności fizycznej człowieka (tak związanej bezpośrednio z ćwiczeniami, jak również aktywnością zawodową).
7) Biologiczne przesłanki doboru i selekcji do różnych form aktywności fizycznej (zarówno sportowej, jak też zawodowej) człowieka.
Przekonani jesteśmy, że bogactwo rozwijającego się życia współczesnego społeczeństwa rozszerzy także przytoczone zadania. Natomiast w świetle naszych rozważań możemy przyjąć, że w antropologii zarysował się jej wyspecjalizowany dział - antropologia sportowa. Zajmuje się ona badaniem morfofunkcjonalnych uwarunkowań fizycznej aktywności człowieka, zmian morfofunkcjonalnych (również biorytmicznego charakteru tego procesu) zachodzących w ludzkim organizmie w czasie i pod wpływem wykonywania (uprawiania) różnych form aktywności fizycznej, o różnym stopniu intensywności, a występujących zarówno w czasie ćwiczeń fizycznych i sportowego treningu, jak też czynności zawodowych; zmiany te prowadzą do ukształtowania określonego typu sportowego czy zawodowego, będącego biologiczną odpowiedzią organizmu na stosowane bodźce ruchowe, a także stwarzającego korzystne przesłanki ich rozwoju.
Zamykając nasze rozważania dotyczące problematyki antropologicznej w kulturze fizycznej pragniemy podkreślić, że rozwijała się ona bardzo dynamicznie, szczególnie w tych ośrodkach akademickich, w