606616824

MODLITEWNIK KRÓLEWICZA ALEKSANDRA 93

III.    K. 16^r— 28^r. Pseudo-Birgitta, Quindecim orationes antę imaginem Crucifixi.

«Orationes devotissime beate Brigide, quas orabat antę imaginem crucifixi per dominum ihesum christum sibi revelate. Et post quamlibet orationem dicatur pater noster... Oracio prima» {rubro). «Domine ihesu criste eterna dulcedo te amancium x Ave dulcissime ihesu criste miserere michi peccatori. Pater Ave». (Odtąd rubro) «Quicumque prescriptas quindecim oraciones per circulum anni devote oraverit revoluto animo singulis vulneribus domini ihesu christi reverenciam faciet et quindecim anime de purgatorio ex ipsius progenię liberabuntur. Quindecim peccato-res convertentur. Quindecim iusti confortabuntur. Et ipse solus consequetur gradum perfeccionis et agnicionem et amaram pec-catorum suorum contricionem Amen». Teksty tych modlitw, oczywiście apokryficznych, zawiera w całości Hortulus animae, Lugduni 1516, k. 210^v — [215^V], w dziale modlitw «de novo su-peradditarum»; spotykamy je również w modlitewniku tiorae Be-atae Mariae Virginis, Cracoviae, apud heredes Marci Scharffen-berger 1546, k. 296^r—304^r (druk nieznany Estreicherowi, egz. B. Jag.). Te właśnie teksty, których obszerniejszej redakcji trafnie domyśla się L. Bernacki, Pierwsza książka polska, Lwów 1918, str. 385, były źródłem przekładu w polskich Hortulusach ibid. str. 385—389.

IV.    K. 28^v — 45^v. Orationes de quinque doloribus Beatae Yirginis Mariae.

«De quinque doloribus beatissime virginis marie oraciones devote et efficacissime lege feliciter» {rubro). «Domina mea sanctissima virgo maria propter clemenciam tuam immensam dig-neris elevare cor meum ad te... Primus dolor tuus existit o ma-ter cristi benedicta dum in templum deferens hunc quem ge-nuisti | x (Ostatnia boleść) Et post dei genitrix regina celo-rum | protegens ab impetu hostium meorum | iunge me con-sorcio sanctorum angelorum | Amen». Każdą boleść opiewa osobna modlitwa o 26—28 wierszach; między poszczególnemi modlitwami szereg drobnych kolekt i oracyj prozą, z których najdłuższa po piątej boleści: «Domina mea sanctissima maria regina coeli per illum dolorem tuum ultimum x Per te virgo maria Amen». W zakończeniu {rubro): «Quicumque prescriptas oraciones de quinque doloribus virginis marie, postquam ad noticiam eius