6125495129

conego właśnie sporom sportowym. Jak wynika z opinii przedstawionej podczas prac komisji sejmowej funkcjonowanie sportowego arbitrażu nie wymaga ustawowej regulacji, gdyż arbitraż ten funkcjonuje na podstawie woli stron¹. Andrzej Szwarc oraz ówczesny Pierwszy Prezes SN Lech Gardocki stwierdzili ponadto, że odpowiedzialność dyscyplinarna powinna być wolna od ingerencji ustawodawcy, pozostając tym samym w rękach polskich związków sportowych². Budzi to jednak kontrowersje wśród części doktryny, bowiem przekazanie grupy zadań publicznych w zakresie jurysdykcji (a przecież ustawodawca od roku 2001 przyznawał TAS PKOL obligatoryjną kognicję arbitrażową w sprawach dyscyplinarnych i regulaminowych- jako organowi odwoławczemu od decyzji w tych sprawach właściwych polskich związków sportowych, a tym samym uznając TAS PKOL dysponentem pewnej sfery władzy publicznej) wymaga regulacji ustawowej, a nie podustawowej³. Zdaniem A. Wacha i M. Wacha rozwiązanie z ustawy o sporcie jest odejściem od sposobu rozstrzygania spraw dyscyplinarnych w sporcie w naszym kraju, które może doprowadzić do destabilizacji całego systemu rozstrzygania sporów sportowych⁴. Brak obligatoryjnego charakteru jurysdykcji Trybunału przy PKOL sprawia, że strony nie są zmuszone ze swym sporem wystąpić bezpośrednio do tego gremium, a mogą sprawę skierować do sądu powszechnego. Takie rozwiązanie sprawia, że do Trybunału wpływa co prawda mniej| spraw niż przed 2010 r., jednak strony nadal często wolą wybrać arbitraż niż sądownictwo powszechne- zwłaszcza w sporach kontraktowych, w których to kognicja TAS PKOL zawsze była fakultatywna (w sprawach dyscyplinarnych sprawy częściej kończą się na etapie związkowym lub trafiają do CAS w Lozannie). Na zakończenie tej części rozważań warto wspomnieć, że w obecnym stanie prawnym nie ma żadnych przeciwwskazań, by polskie związki sportowe wprowadziły w swych przepisach wewnętrznych klauzulę na ostateczne rozstrzyganie spraw przez organ najwyższej instancji, a więc TAS PKOL - wszystko leży jednak w gestii związków sportowych⁵.

Aby naświetlić możliwe rozwiązania warto przyjrzeć się regulacjom wewnętrz-

⁸    A. Wach, M. Wach, Spór o spory sportowe. Rzeczpospolita z 9 czerwca 2010 r.

⁹    P. Jóźwiak, Odpowiedzialność dyscyplinarna w sporcie, Poznań 2014, s. 300.

1

   Opinia Andrzeja Szwarca, Feliksa Zedlera, Marka Bojarskiego oraz Romana Hausera przedstawiona podczas obrad sejmowej Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki (nr 110) w dniu 17 marca 2010 r.; Biuletyn Sejmowy nr 3556/VI.

2

   Za: P. Jóźwiak, Odpowiedzialność dyscyplinarna w sporcie, Poznań 2014, s. 281.

3

   P. Mazur, N. Rutkowska, Arbitraż w sprawach sportowych w świetle nowej ustawy o sporcie (do

4

stępny w internecie: http://www.codozasady.pl/

5

arbitraz-w-sprawach-sportowych-w-swietle-nowej-ustawy-o-sporcie/) [dostęp: 5.05.2015 r.l.