ujawnienia zmian w części opisowej operatu ewidencyjnego. W opracowaniu numerycznym części graficznej operatu ewidencji gruntów należy utrzymać jednowarstwową bazę użytków gruntowych i klasoużytków dla wszystkich obrębów w gminie.
Wszystkie rowy melioracji wodnych szczegółowych stanowiące użytki rolne ozn. „symbolem W” podlegają klasyfikacji - użytek rolny na którym leżą np. W -RVI (zgodnie z §68 w/w rozporządzenia). Rowy ujawnione w ewidencji gruntów jako odrębne działki przestają być działkami i należy je zaliczyć jako użytki rolne w przyległych działkach. Granice działek w przypadku likwidacji rowów ustalić z zainteresowanymi stronami wezwanymi na grunt w trybie przepisów §37 i 38 rozporządzenia o ewidencji gruntów i budynków. W przypadku dwóch różnych własności nowe granice ustalamy środkiem rowu a w przypadku jednorodnej własności granice ustalamy krawędzią rowu. W przypadku wystąpienia przechaczeń należy istniejący numer przełamać na jeden i dwa.
Przy uzupełnianiu mapy numerycznej należy kierować się Instrukcją techniczną G-5(rozdział 3).
W przypadku zgodności aktualizowanych użytków z istniejącymi w operacie ewidencyjnym, można odstąpić od pomiaru, a bazę użytków należy założyć wektoryzując zeskanowane mapy ewidencyjne, o czym mowa później.
4. W celu aktualizacji wektorowej mapy ewidencyjnej o bazę konturów klasyfikacyjnych należy utworzyć tę bazę na podstawie wektoryzacji rastra mapy ewidencyjnej. Mapy należy skanować z rozdz. min. 400 DPI, a następnie skalibrować modelem kalibracyjnym afinicznym w oparciu o współrzędne krzyży, osnowy lub punktów granicznych. Z kalibracji wykonawca powinien sporządzić raport. Średni błąd kwadratowy użytych do wpasowania punktów nie powinien przekroczyć 0,1 mm w skali mapy. Przy czym, trzeba uwzględnić zmiany spowodowane pomiarem użytków nanosząc je z uzyskanych danych pomiarowych. Należy zachować istniejące numery konturów klasyfikacyjnych.
Bazę użytków należy utworzyć na podstawie wyników pomiarów terenowych oraz na zasadach dotyczących konturów omówionych wyżej.
Użytki przedstawić linią przerywaną kolorem czarnym, a klasyfikację kolorem zielonym. Numerację użytków przeprowadzić dla każdego arkusza zaczynając od 1. Punkty załamań konturów klasyfikacyjnych i użytków zanumerować do arkusza zaczynając od 6000. Formę numeracji punktów oraz użytków i konturów określają: rozdział 3 Instrukcji technicznej G-5 oraz „Zasady numeracji obiektów mapy ewidencyjnej w programie EWMAPA”. Nowo założone bazy