6307877368

• Zwarta konstrukcja, przyczyniająca się do dobrego mieszania i efektywnej wymiany ciepła, czego skutkiem są krótkie czasy pobytu biomasy, niezbędne dla osiągnięcia wysokiego stopnia uwęglenia.

Zaprezentowane w monografii wyniki badań Habilitanta potwierdziły pozytywne efekty termolizy biomasy, osiągane zarówno w aspekcie energetycznym (dzięki usunięciu wilgoci i wzrostowi wartości opałowej), środowiskowym (w efekcie destylacji z biomasy części substancji niepożądanych) oraz ekonomicznym (wskutek poprawy podatności przemiałowej i zwiększenia gęstości energii). W pracy wykazano także, że proces można prowadzić dla różnego rodzaju paliw, a zaproponowana sekwestracja w glebie pozwala nie tylko na ograniczenie emisji CO2, lecz także na przyśpieszenie wzrostu wybranych roślin. Przedstawione w monografii i zweryfikowane przez autora sposoby zastosowania biowęgla pozwalają na jego szerokie wykorzystanie jako perspektywicznego nośnika energii odnawialnej. Posiada on wiele korzystnych cech, istotnych z punktu widzenia inżynierii środowiska i konwersji energii. Cechując się bowiem wyższą zawartością pierwiastka C w porównaniu do surowej biomasy, może być z powodzeniem stosowany np. w węglowych ogniwach paliwowych, które teoretycznie pozwalają na realizację konwersji energii ze znacznie wyższymi sprawnościami, dzięki czemu możliwe jest ograniczenie jednostkowej emisji CO2 w porównaniu do typowych układów opalanych surową biomasą i wykorzystujących obieg Clausiusa-Rankine’a. Szerokie możliwości i korzyści środowiskowe oferuje także deponowanie biowęgla w glebie, korzystne zwłaszcza na glebach ubogich, gdzie jego dodatek powoduje poprawę produktywności biomasy roślinnej i co Habilitant potwierdził w badaniach własnych. Przeprowadzone przez autora i zawarte w monografii obliczenia wykazały także, że termoliza biomasy, ukierunkowana na deponowanie biowęgla w ziemi z jednoczesnym wykorzystaniem części lotnych biomasy dla wytwarzania energii elektrycznej stwarza znacznie lepsze - w porównaniu do technologii spalania czy zgazowania - możliwości dla faktycznego uniknięcia emisji CO2. Tym samym, termoliza biomasy może być sposobem na jednoczesne osiągnięcie zrównoważonego rozwoju, przeciwdziałanie zmianom klimatycznym oraz produkcję energii ze źródeł odnawialnych. Istotną zaletą technologii jest jej elastyczność paliwowa, w tym możliwość wykorzystania także niskojakościowej i odpadowej biomasy, która pozostawiona w środowisku, ulegnie m.in. niekontrolowanemu gniciu i rozkładowi skutkując emisją gazów cieplarnianych, przede wszystkim CH4 i N2O. Termoliza takiej biomasy do postaci stabilnego i praktycznie neutralnego środowiskowo biowęgla pozwoli na ograniczenie tego rodzaju emisji, stanowiąc istotne osiągnięcie monografii. Cenne - choć nie omawiane szerzej - jest także wskazanie w przez autora innych potencjalnych obszarów utylitarnego zastosowania biowęgla, m.in. do produkcji nawozów dla inteligentnego rolnictwa, czy też wykorzystania jako składnik sorbentów nowej generacji do usuwania wybranych zanieczyszczeń gazowych.

OCENA DZIAŁALNOŚCI DYDAKTYCZNEJ I ORGANIZACYJNEJ

Dr inż. Rafał KOBYŁECKI legitymuje się znaczącymi osiągnięciami w zakresie działalności dydaktycznej i organizacyjnej. Poza zajęciami prowadzonymi w ramach standardowego toku studiów (wykłady, ćwiczenia oraz seminaria) Habilitant uczestniczył aktywnie - jako sekretarz - w organizacji konferencji Zintegrowane, Inteligentne Systemy Wykorzystania Energii Odnawialnej. Jako pełnomocnik Rektora był także współorganizatorem międzynarodowego spotkania 59th International Energy Agency - Fluidized Bed Conversion Meeting, organizowanego pod auspicjami Międzynarodowej Agencji Energii.

5