604494976

Metodologia badań w pielęgniarstwie — Anna Stodolak

1.    Ustalenie oraz wspieranie obszarów przyszłych badań, szczególnie odnoszących się do poprawy jakości świadczonych usług, opieki efektywnej kosztowo, a także naukowych podstaw interwencji pielęgniarskich.

2.    Rozpowszechnianie wyników badań poprzez celowo stworzony fundusz.

3.    Wspieranie rozwoju pielęgniarek zaangażowanych w badania naukowe poprzez szkolenia i możliwości kariery zawodowej i naukowej.

W czasie powyższym wyodrębniono następujące główne problemy i skupiono się na nich w trakcie prowadzonych badań:

•    Choroby przewlekłe i schorzenia towarzyszące (np. kontrola bólu przewlekłego, opieka nad dziećmi z astmą oskrzelową, samoopieka w cukrzycy).

•    Zmiany zachowania pacjentów i interwencje behawioralne (np. badania na temat opieki nieformalnej, różnice w umieralności niemowląt, efektywny sen w zdrowiu i chorobie).

•    Reakcje na główne problemy zdrowia publicznego (np. ograniczanie nierówności społecznych w dostępie do badań przesiewowych w zakresie wykrywania chorób nowotworowych, opieka terminalna/paliatywna).

3. Źródła dowodów naukowych w praktyce pielęgniarskiej.

Już studentów pielęgniarstwa uczy się w jaki sposób najlepiej wykonywać pracę, zaś nauka i wdrażanie nowych i lepszych technik towarzyszy im przez całe życie zawodowe. Część z rzeczy, których uczą się studenci i pielęgniarki oparta jest na wynikach badań naukowych, jednak duża ilość praktyk nie jest poparta żadnymi dowodami. Ustalono (Millenson, 1997), że około 85% czynności rutynowo wykonywanych przez pielęgniarki nie ma solidnych podstaw naukowych w wynikach badań.

Pielęgniarska praktyka kliniczna opiera się na zbiorze informacji z różnych źródeł, różniących się pomiędzy sobą poziomem niezależności a także wagą naukową. Od jakiegoś czasu prowadzone są dyskusje na temat hierarchii dowodów naukowych, które uznają, że pewne źródła dowodów i informacji powinny plasować się wyżej niż inne. Poniżej przedstawiono kilka możliwych źródeł wiadomości, które mogą być stosowane w praktyce pielęgniarskiej.

3.1. Tradycja.

Przekazywane z pokolenia na pokolenie obyczaje i tradycja są źródłem odpowiedzi na wiele pytań oraz pomocą w rozwiązywaniu problemów. W obrębie każdego kręgu kulturowego pewne „prawdy” przyjmuje się jako pewniki, nie potrzebujące udowodnienia. Dla przykładu, większość z nas jako obywateli niepodległego państwa akceptuje bez dowodu, że ustrój demokratyczny jest najwyższym możliwym modelem władzy. Tego typu wiedza w tak dużym stopniu stała się częścią naszej społeczności, że jedynie niewiele osób decyduje się na jej podważanie i szukanie dowodów.

Tradycja oferuje rzecz jasna pewne korzyści. Może służyć jako źródło informacji: dana osoba nie musi na nowo podejmować próby zgłębienia otaczającego świata lub niektórych jego aspektów. Tradycja lub zwyczaj ułatwi również komunikację poprzez dostarczanie wspólnych podstaw powszechnie akceptowanej prawdy. Z drugiej strony

12 Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2011