Metodologia badań w pielęgniarstwie — Anna Stodolak
Kwestia badań w pielęgniarstwie zatacza coraz szerszy krąg i będzie skupiać się na dążeniu do doskonałości nauk pielęgniarskich oraz promocji wykształcenia metodologicznego. W tym celu zarówno pielęgniarki zajmujące się głównie kwestią badań naukowych, jak i pielęgniarki pracujące zawodowo będą musiały poprawić swoje umiejętności badawcze w celu użycia ich do sprostania pojawiającym się ciągle nowym problemom, dotyczącym tak profesji jak i klienteli (pacjentów).
Zauważa się pewne trendy badań, zapoczątkowane jeszcze w latach 90-tych ubiegłego stulecia:
• Zwiększony nacisk na badania nastawione na wynik.
Badanie nastawione na wynik (skutek) jest zaprojektowane w celu oceny i dokumentacji efektywności usług sektora służby zdrowia. Zwiększająca się ciągle liczba badań, scharakteryzowanych jako nastawione na wynik wiąże się z koniecznością liczenia kosztów i wdrażania takiej opieki, która osiąga zamierzone pozytywne cele bez narażania na uszczerbek jakości usług. Z tego względu coraz więcej pielęgniarek bierze udział w tego typu badaniach, skupiających się zarówno na pacjentach jak i całościowym świadczeniu usług zdrowotnych.
• Zwiększony nacisk na badania biofizjologiczne.
Pielęgniarki zajmujące się pracą badawczą coraz częściej badają biologiczne i fizjologiczne zjawiska jako własny wkład w zbieranie coraz lepszych dowodów klinicznych. Na dowód tego trendu, w 2000 roku zostało założone czasopismo „Biologiczne Badania Naukowe w Pielęgniarstwie” (Biological Research for Nursing).
• Propagowanie praktyki opartej na wynikach badań naukowych.
Niedawno temu zapoczątkowany proces przekładania wyników badań na praktykę
będzie na pewno kontynuowany, zaś pielęgniarki pracujące w każdej placówce będą zachęcane do zaangażowania w opiekę nad pacjentem opartą na dowodach naukowych. Będzie to wiązać się w konsekwencji z koniecznością poprawy jakości badań pielęgniarskich, jak również umiejętności pielęgniarek dotyczących zrozumienia, krytyki i wdrażania wyników badań.
• Rozwój silniejszych podstaw wiedzy pielęgniarskiej poprzez wielorakie i wspierające się nawzajem strategie badawcze.
Nie można oczekiwać, że pielęgniarki nagle zmienią procedurę lub zastosują innowację na podstawie jednego, izolowanego badania. Zazwyczaj wyniki potrzebują potwierdzenia poprzez celową replikację (tj. powtarzanie) badań wśród różnych pacjentów, w różnych ośrodkach oraz różnych okresach czasu, zanim okażą się mieć solidne podstawy. Szczególnie ważne jest powtarzanie badań w różnych placówkach służby zdrowia i warunkach, ponieważ podstawowa opieka ulega przesuwaniu od szpitali w kierunku ambulatorium, społeczności oraz domu. Inna strategia zakłada równocza-sowe prowadzenie badań wieloośrodkowych przez kilka grup badawczych.
• Zacieśnianie i wzmacnianie współpracy wielodyscyplinarnej.
Interdyscyplinarna współpraca między pielęgniarkami a badaczami z pokrewnych
dziedzin (jak również współpraca pomiędzy zespołami badawczymi pielęgniarek z różnych ośrodków) będzie się pogłębiać w najbliższym czasie, jako że badania naukowe
10 Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2011