5
Stosowane w technice przetworniki rezystancyjne temperatury składają się z rezystora termoelektrycznego oraz odpowiedniej osłony. Osłona jest wykonana z materiału dobrze przewodzącego ciepło (np. z metalu) i ma za zadanie chronić delikatny rezystor przed uszkodzeniami mechanicznymi i działaniem czynników chemicznych. Sam rezystor ma najczęściej postać rezystora pałeczkowatego, to znaczy uzwojenia nawiniętego na pręcie lub rurce ze szkła, kwarcu czy ceramiki. Po nawinięciu uzwojenia nasuwa się na nie zewnętrzna rurkę z tego samego materiału co korpus, na którym nawinięto uzwojenie. Stapiając tę rurkę w odpowiedniej temperaturze, powoduje się zalanie zwojów rezystora, co izoluje go od wpływów chemicznych i chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi. Izolację zewnętrzną stanowi w niektórych przypadkach taśma z włókna szklanego lub teflonu, albo lakier.
Średnice rezystorów pałeczkowych wynoszą od jednego do kilku milimetrów, a ich długość od kilkunastu do kilkudziesięciu milimetrów.
Nowoczesne rezystory termoelektryczne, tzw. cienkowarstwowe, czyli wykonane techniką warstw cienkich, mają znacznie mniejsze wymiary. Są to rezystory platynowe płaskie, napylane na płytki ceramiczne o wymiarach np. 10x3x1 mm, a nawet mniejszych. Rezystory te odznaczają się bardzo małą bezwładnością cieplną.
Rezystancją znamionową termo rezystora jest jego rezystancja w temperaturze 0°C. Wynosi ona z reguły 100Q, jakkolwiek spotyka się i inne wartości znamionowe, np. 10Q, 25Q, 50Q.
Charakterystyki przedstawiające zależność rezystancji rezystorów platynowych, niklowych i miedzianych podane są w postaci odpowiednich tablic.
Ponieważ w przetwornikach termorezystorowych temperatura mierzona przetwarzana jest rezystancję (zmianę rezystancji), zachodzi konieczność dokładnego pomiaru rezystancji (zmian rezystancji). Pomiary rezystancji termorezystorów odbywają się przy pomocy:
■ laboratoryjnych kompensatorów i mostków Wheatstone’a
■ omomierzy ilorazowych (tzw. logometrów)
■ mostków niezrównoważonych
■ automatycznych mostków zrównoważonych