672580817

132 Sylabotonizm recijtacyjnu — Symbolizm

sobie u) układzie stroficznym. System ten występuje zwłaszcza uj pieśniach ludowych.

Sylabotonizm recytacyjny. System wersyfikacyjny, który w przeciwieństwie do sylabotonizmu nielicznego polega na stałym u-porządkowaniu akcentów językowych występujących przy recytacji.

Sylabotonizm stopowy. Sylabotonizm, w którym stałe uporządkowanie akcentów wewnątrz wersu odpowiada stopom, tzn. wers składa się z jednakowych cząstek o powtarzającym się układzie sylab akcentowanych i nie akcentowanych.

Sylabowiec zob. Sylabik.

Syllcpsis. 1. Połączenie dwu zgłosek w jedną. 2. Podporządkowanie jednemu orzeczeniu kilku podmiotów różnych co do rodzaju i liczby.

Sylwetka literacka (Profil literacki). Charakterystyka postaci rzeczywistej mniej wszechstronna, bardziej szkicowa od portretu literackiego.

Symbol. Znak, pojęcie lub układ pojęć użytych dla oznaczenia innego przedmiotu. Interpretacja symbolu albo jest konwencjonalna (wynika z doraźnej umowy, z praktyki życiowej, z tradycji literackiej), albo dopuszcza wieloznaczność i dowolność, co jest właśnie zasadą posługiwania się symbolami w twórczości artystycznej. (Np. symbolem jest Chochoł w Weselu S. Wyspiańskiego, albo rozdarta sosna w zakończeniu Ludzi bezdomnych S. Z e-romskiego).

Symbolika wersyfikacyjna. System znaków używanych dla schematycznej charakterystyki metrycznej budowy wierszy i kompozycji stroficznej (układu rymów). Cyfra oznacza ilość sylab w wersie, dwie cyfry połączone znakiem dodawania — ilość sylab przed średniówką i po niej, znaczek ż - klauzulę żeńską, m - klauzulę męską (np. 7* + 6' oznacza 13-zgłoskowiec o średniówce po 7 sylabie i żeńskich zakończeniach członów). Znak — albo S oznacza sylabę długą lub akcentowaną, v albo s sylabę krótką lub nie akcentowaną. Z tych znaków buduje się wzorce stóp i oznacza się nimi rozkład akcentów w wersach. Kreska pionowa rozdziela stopy lub oznacza średniówkę. Rozkład rymów o-znacza się kombinacją liter; ta sama litera oznacza odpowiedniki jednego rymu (a, b, c itd.); literą x oznaczamy brak rymu (np. aa rym parzysty, abab — przeplatany, xaxa — rym w drugim i czwartym wersie itp ).

Symboliści. Grupa poetów francuskich z końca XIX w., przeciwstawiająca się obiektywistycz-nemu formalizmowi parnasistów. W poezji symbolistów przejawiała się dążność do pełnego wyrażania świadomych i nieświadomych stanów psychicznych za pomocą symbolicznych obrazów, muzycznej instrumentacji wierszy i wprowadzania mglistych nastrojów. Symbolizm wywarł wpływ na poezję Młodej Polski.

Symbolizm. Technika literacka posługująca się symbolami, tj. takim sposobem przedstawiania, w którym treść przedstawiona