6770510943

Symptomatyczne wydaje się zdominowanie rozważań konferencyjnych przez tematy dotyczące różnych typów przesunięć oraz pogranicz. Ilustrują je analizy kulturowego, literackiego i językowego obrazu epok oraz ich przełomów: w badaniach genologicznych, recepcyjnych, tematycznych, teoretycznoliterackich i translatologicznych. W publikacji znaleźć więc można refleksje nad: wizją teatru w języku jego XX-wiecznych twórców, wartościowaniem epoki oświecenia w publicystyce XX-wiecznej, problemami związanymi z prowadzeniem badań interdyscyplinarnych oraz badań nad przekładam, jak również marginalizowaną wobec kanonu literatury starożytnej ewokację rzeczywistości zdeformowanej oraz zawarty w aneksie (niewygłoszony na konferencji, a warty uwagi) referat studencki o metodologii dyskursów gender i queer.

W panelu .język w procesie” wśród badań językoznawczych, nawiązujących do trans-gresyjności, znalazły się rozpoznania dotyczące leksyki alpinistów oraz leksyki dotyczącej budownictwa w perspektywie komparatystycznej.

Prelegenci „humanistyki postHolocaustowej” zaproponowali czytanie tekstów kultury po Zagładzie za pomocą kategorii „postpamięci” oraz „człowieka bez niewinności”, także na przykładach z literatury nie-Holocaustowej. W panelu tym znalazła się również analiza antysemityzmu w dramacie i teatrze XIX wieku, o którym nie sposób dziś mówić bez kontekstu wydarzeń II wojny światowej.

Konferencję zamknęły refleksje nad szeroko rozumianym „humanistą wcielonym”, który świadomy tak swej duchowej, intelektualnej, jak i organicznej natury zafascynowany jest dyskursem wprowadzającym materialny charakter jego bytu w przestrzeń rozważań badawczych.

Referaty wygłoszone podczas pierwszego spotkania w ramach projektu „Humanistyka XXI wieku” niezaprzeczalnie świadczą o swoistej tendencji do konstruowania coraz bardziej interdyscyplinarnych dysertacji doktorskich, co ilustruje kierunek rozwoju badań na Wydziale Polonistyki UW. Serdecznie zapraszamy do lektury.

mgr Anita Pieńkowska i mgr Agata Wdowik

XXI