683539646

Edukacja formalna obejmuje dzieci w wieku przedszkolnym, młodzież szkolną, studentów, nauczycieli i specjalistów ochrony środowiska. Proces prowadzenia edukacji formalnej uwarunkowany jest stworzeniem odpowiednich struktur funkcjonalnych. Na wszystkich etapach kształcenia można wdrażać formy kształcenia i wychowania ekologicznego - zarówno w przedszkolu, jak i w szkole czy na wyższych studiach. Można do tego dołączyć pozaszkolne i podyplomowe formy kształcenia. Najważniejszym miejscem edukacji ekologicznej jest szkoła, gdyż na tym etapie osiąga się najlepsze wyniki w kształtowaniu świadomości ekologicznej. Sukces pedagoga w procesie nauczania i wychowania młodzieży akademickiej zależy w istotnym stopniu od postawy młodego człowieka rozpoczynającego studia. Skuteczność tego procesu uwarunkowana jest także kwalifikacjami nauczyciela, przygotowaniem merytorycznym i metodycznym, autentyczną fascynacją tym, co się robi.

Wyróżniono dwie koncepcje wdrażania edukacji ekologicznej: multi-dyscyplinamą i interdyscyplinarną [Górka, Poskrobko i Radecki 1998, s. 43; Kiełczewski 1999, s.l49[. Model multidyscyplinamy polega na realizacji treści ekologicznych w obrębie różnych przedmiotów, interdyscyplinarny zaś na stworzeniu odrębnego przedmiotu pod nazwą: ochrona środowiska. Każda z tych koncepcji ma zarówno swoich zwolenników, jak i oponentów. Najważniejsza jest, moim zdaniem, idea nauczania i wychowania w duchu ekologicznym, sukces zaś, jeśli zostanie osiągnięty, będzie wynikiem zaangażowania uczącego i nauczanego.

5.1.1. Edukacja ekologiczna w przedszkolu i w szkole

Edukaq'ę proekologiczną należy zacząć już w przedszkolu, a więc wśród najmłodszych mieszkańców naszej planety. W przedszkolu najłatwiej jest zrealizować poprawny proces edukacji ekologicznej, gdyż nie ma tu sztywnego podziału na przedmioty lekcyjne. Całościowy (holistyczny) charakter kształcenia ekologicznego sprzyja kreowaniu właściwych postaw emocjonalnych [Kiełczewski 1994, s. 480]. Zadanie stojące przed nauczycielem jest niełatwe, wymaga bowiem solidnego warsztatu metodycznego i dużych zdolności organizacyjno-wychowawczych. Propagowanie wiedzy ekologicznej musi być skorelowane z wiekiem słuchacza. W procesie dydaktycznym najbardziej efektywne są metody aktywizujące, rozwijające wyobraźnię ucznia, poczucie sprawiedliwości i odpowiedzialności, wyczucie dobra i zła.