6915323936

wystarczająca do sporządzenia opisu przedmiotowego, wskazane jest jednak przynajmniej przejrzenie zawartość pod kątem treści. W innych przypadkach (np. wydawnictwa starsze, słabo opracowane redakcyjne lub edytorsko) należy publikację przejrzeć systematycznie i uważnie.

Po zakończeniu analizy, której efektem jest określenie, czego dotyczy dokument, do kogo jest kierowany i jaka jest jego forma, należy zastanowić się, które z elementów są kluczowe dla charakterystyki przedmiotowej i jej ewentualnego odbiorcy. Zawsze gdy to możliwe należy uwzględnić specyficzne potrzeby odbiorców informacji Jest to wykonalne w sytuacji, gdy użytkownikiem danej biblioteki/katalogu jest określona grupa, np. dzieci, studenci, naukowcy, jedna grupa zawodowa. Nie ma takiej możliwości w przypadku bibliotek uniwersalnych (np. narodowych) lub publicznych dla dorosłych.

Po selekcji uzyskujemy pulę informacji na temat danej publikacji, którą następnie staramy się przełożyć na adekwatne hasła przedmiotowe. W tym celu sprawdzamy, czy wyselekcjonowane przez nas nazwy, terminy, pojęcia są obecne w kartotece wzorcowej JHP BN jako tematy lub określniki - bezpośrednio lub jako odsyłacze kierujące do właściwych, przyjętych do stosowania. Z tak wybranych jednostek leksykalnych budujemy zgodnie z gramatyką JHP BN hasła przedmiotowe, które będą składać się na pełną charakterystykę wyszukiwawczą dokumentu. Poprawne hasło musi być zbudowane z dozwolonych do stosowania elementów (tematów i określników z kartoteki wzorcowej) zestawionych w poprawnym szyku i z uwzględnieniem zakresu stosowania używanych określników.

Hasła przedmiotowe są zapisywane w rekordzie bibliograficznym w polach grupy 6XX, odpowiadających polom grupy lxx rekordu wzorcowego:

600 - hasło osobowe 610 - hasło korporatywne - nazwa ciała zbiorowego