6931257449

106

MICHAŁ TABISZ

merami, ponieważ telewizja koncentruje się wyłącznie na najbardziej liczących się nazwiskach. Najnowsze regulacje odnoszące się do decyzji dotyczących obsady wywiadów zalecają więc szczególną dbałość o to, aby żadnemu z zaproszonych polityków nie dać nieuzasadnionej przewagi nad oponentami, nawet na długo przed kampanią wyborczą. Twórcy programów są również uczulani na fakt, iż czasami politycy próbują stawiać określone warunki jeszcze przed wyrażeniem zgody na udział w programie. Dlatego też BBC rygorystycznie wymaga, aby wywiady z politykami odpowiadały uprzednio zamierzonemu kontekstowi i charakterowi programu. Przede wszystkim żadne wcześniejsze ustalenia nie powinny odwieść prowadzącego od zadania pytań, na które odpowiedzi mogą oczekiwać widzowie. Wszelkie pozostałe uzgodnienia również muszą zostać podane do publicznej wiadomości, zwłaszcza jeśli lokalizacja programu nie jest zależna od BBC, ale decydują o niej uwarunkowania logistyczne. Bywa, iż osoba publiczna otrzymuje zaproszenie do programu, ale odmawia lub z określonych przyczyn nie może wziąć w nim udziału. Zgodnie z „Wytycznymi...” nieobecność jednego z zaproszonych uczestników nie jest przeszkodą dla przeprowadzenia wywiadu z pozostałymi, a prowadzący nie ma obowiązku wspominać o tym fakcie na antenie. Niemniej w przypadku odrzucenia zaproszenia przez polityka, wyjaśnienie jego nieobecności może być konieczne, zwłaszcza jeśli widzowie mogą oczekiwać pojawienia się reprezentanta danego ugrupowania.¹⁸ W Wielkiej Brytanii szczególne polityczne znaczenie ma oczywiście pojawienie się na ekranie jednego z partyjnych liderów. BBC zobowiązuje się przywiązywać należytą wagę do tego typu wydarzeń, aczkolwiek (z wyjątkiem newsów) propozycja przeprowadzenia wywiadu z przywódcą partii musi zyskać wstępną akceptacją Głównego Doradcy Politycznego BBC (Chief Political Adviser).

Jedna z naczelnych zasad BBC dotyczących relacjonowania polityki mówi, iż osobom publicznym prezentującym na ekranie swoje poglądy polityczne nie przysługuje wynagrodzenie, jako że jest to część ich działalności publicznej. „Wytyczne...” precyzują tę regułę, stanowiąc, iż pod żadnym względem do wynagrodzenia nie kwalifikują się: ministrowie, członkowie egzekutywy poszczególnych zgromadzeń parlamentarnych, przewodniczący komisji, a także parlamentarzyści pełniący czołowe funkcje w klubie (z ang.front bench responsibilities). Wszelako politycy niższego szczebla, których udział w programie telewizyjnym wykracza poza obowiązki wynikające z piastowania funkcji publicznej, mogą być opłacani. Wynagrodzenie takie powinno być proporcjonalne do ilości czasu poświęconego przez daną osobę na przygotowanie, długości jej występu, jak również stopnia posiadanej przez nią specjalistycznej wiedzy w danym temacie. Ponadto może ona otrzymać tzw. disturbance fee, czyli rekompensatę np. za czas poświęcony na dotarcie do studia BBC, jak również występ o nietypowej

19

porze.

^1S BBC Producers’ Guidelines (2000), roz. 33, 2. ¹⁹ op. cit.