7097420261

charakterystyczną cechą jest to, że wspomniana linia z dużym podobieństwem naśladuje kształt przekroju pomiarowego. Podczas zlodzenia i emisji ciepła przez osady, przy wolnym od lodu zwierciadle wody, analizowana krzywa naśladuje odwrócony kształt przekroju poprzecznego. Jak łatwo zauważyć, w pewnych okresach omówiona prawidłowość nie zaznacza się. Sytuacje te przypadają najczęściej na miesiące IV—V i VIII—X. Te przedziały czasu z dużym przybliżeniem wyznaczają okres akumulacji i emisji ciepła w jeziorze. Za jezioro z punktu widzenia procesów cieplnych traktować należy masę wodną i pewną warstwę osadów dennych, w której obserwuje się zmiany temperatury. Biorąc pod uwagę tylko temperaturę osadów dennych na głębokości 20 cm, temperaturę wody nad dnem i różnicę pomiędzy nimi, zjawisko akumulacji i emisji ciepła zostało przykładowo przedstawione na rycinie 23-

Podkreślić należy jeszcze fakt, że wzajemny układ krzywej temperatury osadów dennych i krzywej obrazującej kształt przekroju poprzecznego mówi o kierunku wymiany ciepła między podłożem i masą wodną.

Nie we wszystkich przekrojach omówiona prawidłowość jest dobrze widoczna, a to dzięki temu, że różne części jeziora „eksponowane” są różnie na działanie czynników decydujących o intensywności mieszania, a więc charakteryzują się różną miksją. Mówiąc, że jezioro Gopło jest jeziorem polimiktycznym, należy rozumieć, że ten stopień miksji jest w nim przeważający.

To, że temperatura osadów dennych wykazuje ścisły związek z głębokością, jest wynikiem różnic w termicznym rozwarstwieniu wody na różnych głębokościach. Zagadnienie to zostało omówione przy zastosowaniu współczynnika stratyfikacji termicznej.

X

nad dnem i temperatury osadów dennych na głębokości 20 cm (2) w okresie

V 1971—V 1972

Temperatures of water above the bottom (1), differences of water temperatures above the bottom and bottom deposit temperatures at the depth of 20 cm (2) du-

ring the period of V 1971—V 1972