7255413655

35

znalazł się on prawdopodobnie w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie otrzymał sygn. 4Sfl. Tekst Bogurodzicy obejmujący 19 zwrotek (bez nut) jest pisany w dwóch kolumnach. Odpis po* chodzi z 2 połowy XV w.

Bogui D lek$i częstochowski. — Tekst ten od na In/I w r. 1860 Aleksander Przezdziecki w Bibliotece Klasztoru no. Paulinów na Jasnej Górze w rkps i e z przełomu XV i XVI w. W rkpsic tym na k. I51v-I52r. pomiędzy legendą z czasów cesarza Juliana a prośbą generała paulinów do papieża Alexandra VI, wpisana jest jednym ciągiem bez odznaczenia wierszy i strof pieśń fkHptnulzica / nulami przy początkowych wierszach, 'łckst pieśni obejmuje 18 zwrotek.

Bogur \L tekst cieszyński. — 'lekst znajduje sic w rkpsic Oddziału Zabytkowego Biblioteki Śląskiej w Cieszynie o sygn. DI) I 28 w zbiorze I co|Kjlda Jana S/ersznika. Rkps ten jest prawdopodobnie jedną z części tynieckiego gradualu maryjnego OffitM dr fonia Maria Wt-gine. dawniej zwanego gra-duałem Jakuba I ubomierskiego. Kodeks powstał w 1526 i. ltih niewiele wcześniej. Należy do Izw. grad na łów tarnowskich, z któiych trzy' inne przechowywane są w 'Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie, jak pisze R. Mazurkiewicz w' publikacji Polskie średniowieczne pieśni ma$yjne₉ Kraków 2002, s 56. Do zbioru cieszyńskiego dostał się wraz z biblioteką byłego jezuity Izropcdda Jana S/crsznika (1747-1814). który' go otrzymał w początku XIX w. od swego przy rod niego brata Józefa, urzędnika sądowego w Czerń i owcach. Hirkcumajer datuje rkps na w. XV I. Wornnczak w opracowaniu Bogurodzica (s. 114) rkps len datuje na początek w. XVI, także R. Mazurkiewicz (s. 56) mówi o powstaniu rkp.su w 1526 r. lub niewiele wcześniej, 'tekst Bogurndzicy (wraz z nulami) obejmujący J8 /wrotek znajduje się na s. 34 5-34 »S.

Boftttr F tekst sandomierski. - 'tekst ten został wpisany na tylnej wyklejce rkpsu Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu o sygn. 0 423. zawierającego kazania niedzielne Hieronima z Pragi (Jan Sylwaiia) i inne różnych autorów, w 2 połowie XV w. tekst obejmuje 14 zwrotek. J. Woronczak (Rokurodzica s. 106) pisze, że z notatek prowenicmyjnych z XV lub XV) w. na k. 256 oraz na wewnętrznej stronic przedniej okładki można sądzić, iż rkps był wówczas własnością jakiegoś klasztoru.

• •

W Sslp źródło cytowano w odpowiednim miejscu chronologicznym między datą ca 1400 a 1401 — -19, nic podając jednak tlały przy cytatach, Lksccrpeja fcwy Ostrowskiej.

Btnzr/; G tekst płocki. Woronczak Jerzy. W sprawie dodatków do Potfiłiodzicy, Pamiętnik Literacki XLVI (1955) z. 3, s. 138-143. ~ Skiót źródła pi/ez nieuwagę wprowadzono w Ijzujłehiitulach i poprawkach do spisu źródeł w t. II. J. Woronczak cytuje za Michalakiem (ej. Miclil.it) tylko dwa incipity pieśni wielkanocnych.

Bon Boniecki Adam, Kronika rodziny Bonieckich z przydomkiem Fredro, herbu Rończa, Warszawa 1875. ~ W kronice autor podaje kroi kie i dokładne wiadomości o swoich pr/ndkach, oparte na licznych aktach przechowywanych w archiwach krajowych. W cytowanych dokumentach trafia się kilka polskich glos z 1444 r. (nazwy danin na s. 5). Lksccrpeja Stanisława Urbańczyka.

Btlu:h nuscUiug J[ohann| G[uslav] G[ottlieb]> Die Urkunden des KJoslers Lcubus, Liefcrung 1, Breslau 1821. ~ Wydawnictwo zawiera XII- i XIII-wieczne dokumenly klasztoru w T.ibiażu nad Odrą, na Śląsku. W dokumentach trafiają się pojedyncze glosy polskie wyróżnione nr/strzelonym drukiem. Likscerpcja Stanisława Urbańczyka.

BZ Biblia szaroszpatacka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpala-ku. wydal Ludwik Bcrnucki, Kraków 1930. Polska Akademia Umiejętności. Wcześniejsze wydanie: Biblia królowej Zofii, żony Jagiełły. Z kodeksu szaroszpatackiego wydana przez Antoniego Małeckiego, Lwów 1871. - A. Małecki w obszernym wstępie (s. V-I.) zamieszcza szczegółowe informacje, oparte na wypowiedziach badaczy polskich, czeskich, niemieckich i węgierskich, na temat losów kodeksu. W dalszej części wstępu podaje dokładny opis zabytku oraz próbę odtworzenia jego genezy i historii. Wydanie Małeckiego zawiera transliterację odnalezionego w Szaroszpataku kodeksu. L. Bcrnackj we wstępie (s. 7-20) przedstawia opis i historie kodeksu szaroszpatackiego ora/ odnalezionych fragmentów Biblii, któro (/ wyjątkiem I Reg i 1 bsdr). miały wchodzić w’ skład jej drugiego tomu. Fragmenty te zapisane były na kartach użytych do oprawy książek byłej Bibliote-