b) obliczenie wysokości użytecznej podnoszenia H„ według następującej zależności:
(3.12)
Hu = (ps + pJ lO2 + m ,m
gdzie: m = 0 dla pojedynczej pompy i pomp połączonych szeregowo lub m = 0,8 m dla pomp połączonych równolegle
c) obliczenie wysokości użytecznej pierwszej pompy Hu, (tylko dla przypadku współpracy szeregowej pomp) z zależności:
(3.13)
(3.14)
H,,1 = (p,+ P„| lO’ , m
d) obliczenie mocy hydraulicznej Nh:
Nh = T ' Q ' Hu • 10'3 J gdzie: y = 104N/m3 - ciężar właściwy wody.
e) obliczenie sprawności całkowitej pompy T|:
Nc • r)«
(3.15)
gdzie: r)s=0,65.
Uzyskane wyniki należy zamieścić w tabelach wynikowych sporządzonych wg podanego wzoru (zob. tab. 3.3). Na ich podstawie należy wykreślić na papierze milimetrowym charakterystyki H„ = f(Q), N„ = f(Q), T| = f(Q) dla pojedynczej pompy oraz dla pomp pracujących szeregowo i równolegle. Dla porównania na jednym rysunku należy zamieścić wszystkie trzy badane przypadki współpracy pomp.
Na wykresach pokazujących doświadczalne charakterystyki robocze pomp H„ = f(Q), otrzymane dla układu równoległego i szeregowego, należy korzystając z otrzymanej charakterystyki pojedynczej pompy skonstruować odpowiednie charaktery styki wypadkowe, a następnie porównać je z charaktery stykami uzyskanymi w ćwiczeniu. Na końcu sprawozdania należy podać analizę wyników oraz wnioski z badań.
Tabela 3.3. Wzór tabeli wynikowej
L.p. |
Q dm6 s |
H„, |
H„ |
Nh W |
Tl % |
Uwagi |
Uwaga: kolumna oznaczona gwiazdką ma zastosowanie tylko w przypadku współpracy szeregowej pomp.