7270842166

algorytmie pominięto także operacje obróbki cieplnej i kontroli jakości między operacyjnej jak i końcowej.

Wynikiem tak przeprowadzonego projektowania jest proces technologiczny wytworzenia, którego realizacja pozwoli na otrzymanie gotowej części. Oczywiście realizacja ta wywołuje skutki w postaci cyklu i kosztu technologicznego.

Przedstawione zagadnienia wskazują, że projektowanie procesu technologicznego cechuje się wielowariantowością, a wybór danego wariantu przekłada się na czas jego realizacji oraz koszt wytworzenia zlecenia produkcyjnego. Problem ten został szerzej omówiony w dalszej części.

3.4. Wyznaczenie partii obróbkowej

Organizacja procesu wytwarzania wymaga podziału zleceń produkcyjnych na mniejsze zbiory, a mianowicie partie obróbkowe.

Partia obróbkowa n_obr to liczba wyrobów zlecenia produkcyjnego obrabianych na stanowisku produkcyjnym podlegająca wykonaniu kolejnych operacji procesu technologicznego bez przerw na wykonanie innych wyrobów.

Istnieje wiele kryteriów pozwalających na określanie wielkości partii produkcyjnej. Można do nich zaliczyć:

Stała wielkości partii — stosowana podczas wykonywania dużych przedmiotów (np. kontenery, skrzynie),

„Partia na partię” — w metodzie tej wielkość partii jest równa wielkości zlecenia produkcyjnego,

Techniczno - organizacyjna wielkość partii

Dla obliczenia wielkości partii produkcyjnej według tego kryterium można posłużyć się wzorem przedstawionym poniżej, w którym występuje współczynnik q, wyrażający maksymalny udział sumy czasów przygotowawczo — zakończeniowych operacji technologicznych w całkowitej przewidzianej normie czasu wykonania partii wyrobów T_N. Norma czasu wykonania partii wyrobów jest obliczona ze znanego już wzoru:

^tn =T_k +"* ■>,

natomiast norma czasu wykonania jednej sztuki wyrobu obliczana jest z wzoru:

Wzór na liczność partii produkcyjnej przyjmuje postać:

Ź‘j, i

gdzie:

n_org— liczba sztuk w partii obróbkowej,

kolejny czas przygotowawczo — zakończeniowy i-tej operacji procesu technologiczne

go,

tg — kolejny czas jednostkowy i-tej operacji procesu technologicznego, q — współczynnik proporcjonalności.

Współczynnik q przyjmuje się w granicach 0,03 — 0,1 przy czym:

•    części o dużych wymiarach, skomplikowanych kształtach, wykonywanych z drogich materiałów przyjmuje wartości 0,07 — 0,1,

•    dla części drobnych o prostych kształtach, wykonywanych z tanich materiałów przyjmuje wartości 0,03 — 0,06.

22