Wcinanie obustronne. 413
Wcinanie obustronne. 413
Schemat równań normalnych:
Wartości niewiadomych gą: x — — 0,006 m 0 7/= 4- 0,043 m.
Spółrządne wyrównane p. V są zatem: xH — 4-2523,993, yn — — 2329,625.
Po wstawieniu tych wartości do równań blądów kształtu 6xĄ-IJ^SyĄ-L^= 6^ otrzymujemy ^ = + 0,04, ór— — 0,89, ^. = + 1,72, dw = — 1,89, a dalej [MJ = 0,Q9.
Równanie kontrolne na sumą [di]:
[AL]Sx+ [DL]Sy + [LL] = [LL.2] = — 0,17 — 25,38 + 31,7 = 6,16. (Zgodność wy-starczająca.)
Błąd średni fi =|/~^ = + 2",47, = -= 2,47 J/---
= 0,022 — ± 0<026 trt; wreszcie p = ^ = y 0,00110 =
— i 0,031 m.
Przeprowadzając rachunek schematycznie, używamy wzoru XI b instrukcji pomiarowej M. R. P.
Wcinanie obustronne (skombinowane). Często spostrzegamy tak kierunki zewnętrzne jak i kierunki wewnętrzne nK, odnoszące się do punktu P, którego spółrzędne chcemy wyznaczyć. O ile jest to punkt IY-rzędny przeprowadzamy wyrównanie w sposób następujący:
Po wyznaczeniu spólrzędnych przybliżonych x' i tf należy ustawić równania błędów dla kierunków zewnętrznych, prze mienionych przez dodanie do nich + 180°.
Kształt tych równań odpowiadających ilości nz kierunków wcinających (wprzód) jest następujący:
( m" V)
o'. = ai o x -{- bi o y -f-z wagą pi =-) ... (40)
Następnie układamy nw równań błędów, odpowiadających kierunkom wewnętrznym (wciętym wstecz):
o" = ot. o x -f- bi S y — ^-f" z Pi~ 1.....(41)
sin (ci)'. cos (oY
W obu przypadkach a— p'' *-, b. — — p"-.
si 3i
zań: V — (»)£ — (K0 + 180°)t, l" = (a)\ — (fc0)» . . . .(42)
Równania (41) przemieniamy przez wyrugowanie z nich niewiadomej orientacyjnej o* na równania kształtu:
8"= Ai 8 x -{- Bi o y (z wagą pt = 1)......(48)
, [a] D . [b] _ [Z"]
przyczem Ai — ai — Bi — bi--—, Li — Z — —
(W i [ń] są tu myślane jako sumy aib zawartych tylko w nw równaniach.) Obie grapy równań błędów (40) i (43) dostarczają nast. równań normalnych: i[P^^\Ji-{AA)yoxĄ-([pab]-\-(AB})Zy-\-[palt] + [AL)^0-\(Ą4;
l) m oznacza ilość kierunków nawiązania (do punktów stałych).
75