czasie dużo uwolnionego tłuszczu. Wychwytuje go wątroba, która nie jest w stanie przetworzyć go w całości i wskutek tego sama ulega stopniowemu stłuszczeniu. Do innych przyczyn można zaliczyć zaburzenia metaboliczne, niektóre leki oraz otyłość i stosowana przez wiele lat dieta obfitująca w tłuszcze i cukier. Niekiedy za przyczyny uznaje się również zaburzenia wewnątrzwydzielnicze, nadmierne spożywanie energii. Leczenie polega na stosowaniu odpowiedniej wysokobiałkowej, niskoenergetycznej i niskotłuszczowej (do 40 g tłuszczu na dobę) diety.
Należy bezzwłocznie udać się do lekarza, kiedy podejrzewamy niewydolność wątroby. Lekarz na podstawie badań i analiz zleci stosowanie specjalnej diety, przyjmowanie leków dobrze tolerowanych przez organizm, pozbawionych ubocznych działań szkodliwych, działających łagodnie i o sprawdzonej skuteczności, a więc preparatów pochodzenia roślinnego._
Po przebyciu większości chorób wątroba ma fenomanalną zdolność regeneracji, a człowiek może normalnie funkcjonować nawet po fizycznej utracie 50% jej wielkości. Istnieją jednak sytuacje, kiedy pomimo regeneracji wątroba ulega nieodwracalnemu uszkodzeniu. Dochodzi do jej przebudowy, bliznowacenia oraz upośledzenia funkcji. Wątroba po prostu przestaje pracować. Występuje to u chorych na zaawansowaną marskość wątroby. W jej przebiegu mogą występować powikłania w postaci zagrażających życiu krwawień z przewodu pokarmowego, wodobrzusza i encefalopatii (zaburzeń psychicznych). W takim przypadku jedynym sposobem ratowania życia ludzkiego jest przeszczep wątroby. Proces chorobowy wątroby może przebiegać bardzo wolno, przez wiele lat, co jest typowe dla przewlekłych chorób etiologii HCV i choroby alkoholowej. W innych chorobach wątroby do jej niewydolności dojść może w ciągu kilku miesięcy, a nawet dni.
Wątrobę po raz pierwszy przeszczepiono w 1963 r. Ten niezwykle trudny zabieg podejmuje się, gdy długość życia pacjenta ocenia się na mniej niż rok lub gdy pacjent nie toleruje jakości życia w chorobie.
Niewskazany jest przeszczep wątroby w przypadku ciężkiego alkoholizmu, pierwotnego lub przerzutowego raka wątroby, AIDS, aktywnego zakażenia WZW typu B oraz głębokiej choroby psychicznej._
14