7349811137

czytelników w tym względzie. Jedną z nich była analiza wypożyczeń, którą objęto księgozbiór podstawowy i księgozbiór wieloegzemplarzowy (dydaktyczny). Na jej podstawie ustalono tytuły polskojęzycznych podręczników, dla których w pierwszej kolejności należy sporządzić rekordy bibliograficzne. Co do problemu ustalenia „listy rankingowej" w odniesieniu do innych pozycji, to wydaje się, że dla literatury z nauk matematyczno-przyrodniczych i techniki najwłaściwszym kryterium jest data wydania (np. ostatnie 10 lat). Taka cezurę czasową przyjęto również przy rozważaniu możliwości skorzystania z usług OCLC.

Dotychczasowe prace w zakresie retrokonwersji zbiorów w Bibliotece Jagiellońskiej przedstawiła Teresa Malik. Pierwszą próbę retrokonwersji rozpoczęto w BJ w maju 1995. Objęto nią druki zwarte i seryjne wydane w 1993 r. oraz część druków z 1992 r. Wybranie do retrokonwersji wydawnictw z tych właśnie lat narzucało się samo, bowiem gdy w styczniu 1994 r. w BJ rozpoczęto wprowadzanie opisów bibliograficznych do katalogu komputerowego (w systemie VTLS), w oddziale opracowania czekały jeszcze na skatalogowanie i wciąż napływały w pierwszym półroczu 1994 r. druki z lat 1993 i 1992. Tak więc w połowie 1995 roku katalog komputerowy BJ rejestrował ok. 5670 tytułów (50%) wydanych w 1993 i ponad 2000 z 1992. Uznano zatem za słuszne rozpoczęcie retrokonwersji od uzupełnienia katalogu komputerowego o opisy pozostałych druków z tych lat. Opracowanie i wprowadzanie do bazy rekordów bibliograficznych odbywało się na podstawie egzemplarzy druków dostarczanych z magazynu w sekwensie sygnatur. Dla 1400 tytułów opracowano rekordy oryginalne, dla reszty — ok. 3800 — przejęto opisy z bazy Przewodnika Bibliograficznego. W drugiej próbie retrokonwersji wprowadzano do bazy opisy książek zwracanych do wypożyczalni przez czytelników przejmując opisy z bazy Przewodnika Bibliograficznego.Tak więc obie próby retrokonwersji opierały się przede wszystkim na przejmowaniu opisów bibliograficznych z bazy bieżącej bibliografii narodowej Przewodnika Bibliograficznego (lata 1986-1994) oraz z bazy rekordów bibliograficznych druków polskich i obcych z lat 1991-1993 wykonanych przez BJ. Przygotowane w BJ oprogramowanie pozwalające na konwersję formatu MARC-BN do formatu USMARC pozwalało na przejęcie gotowych opisów bibliograficznych i tym samym znaczne usprawnienie pracy. Mimo konieczności dokonywania czasem drobnych korekt w przejmowanych rekordach oraz tworzenia rekordów wzorcowych metoda ta wymaga o 1/3 mniej czasu niż tworzenie rekordu od początku. Metoda retrokonwersji przeprowadzona w BJ uwzględniała tworzenie rekordów opisu egzemplarza dla wszystkich posiadanych przez Bibliotekę egzemplarzy danego tytułu, a więc przygotowywała je do komputerowego udostępniania.

Doświadczenia Biblioteki Sejmowej w zakresie konwersji z wykorzystaniem danych „Przewodnika Bibliograficznego 1986-1994” na CD-ROM to obszerny referat przedstawiający krótką historię automatyzacji w Bibliotece Sejmowej, plany, metody i stan zaawansowania prac nad retrokonwersją, doświadczenia konwersji automatycznej i założenia jej programu. Przedstawiła go w skrócie Zofia Moszczyńska-Pętkowska. W pierwszym etapie retrokonwersji tradycyjnych katalogów Biblioteki Sejmowej postanowiono przejąć do systemu ALEPH opisy książek z datami wydania 1990-1992. Opisy książek polskich przejmowane są z CD-ROM Biblioteki Narodowej przy użyciu programu konwersji z formatu MARC-BN do SAFO-BS. Opisy książek, których PB nie zarejestrował oraz opisy książek zagranicznych wykonywane są z autopsji. Referentka podkreśliła, że rekordy opisu bibliograficznego dokumentów przejęte z PB niczym nie różnią

58