KOMPUTER - CZŁOWIEK - PRAWO 495
lekarza, policjanta itp. jest działaniem instynktownym. W przedstawieniach organizowanych przez dorosłych dzieci chętnie wcielają się w rolę: kopciuszka, królewny, księcia, rycerza, krasnoludka. Role pozytywnych bohaterów cieszą się największym powodzeniem, do roli macochy lub czarownicy trudno je namówić. W dziecięcej wyobraźni dobro powinno zwyciężać, a zło przegrywać i jest to wstęp do rozumienia problemów etycznych, budowania własnej wizji świata, w której współwystępują: prawda i fałsz, tolerancja i niechęć do niesienia pofnocy innym, miłość i niegodziwość. Książka Małgorzaty Pietrzak pomaga nam to zrozumieć.
Jadwiga Kołodziejska
Artykuł wpłynął do redakcji 24 czerwca 2008 r.
Komputer - człowiek - prawo. Księga pamiątkowa Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pod red. Wiesława Lubaszewskiego. Kraków: Wydaw. Uniwersytetu Jagiellońskiego 2007, 148 s. ISBN 978-83-233-2337-2
Opublikowana w końcu 2007 r. praca zbiorowa pt. Komputer - człowiek -prawo wieńczy pierwszą dekadę współpracy specjalistów kilku dyscyplin nauki w ramach Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W jakimś stopniu książka ta stanowi kolejną prezentację wspólnoty zainteresowań badawczych tego interdyscyplinarnego grona, do którego od początku istnienia Wydziału należą krakowscy bibliotekoznawcy, bibliolodzy i informatolodzy. Kolejną, bo przyjąć można, że podobną rolę spełniała opublikowana w 1999 r. pod redakcją Marii Kocójowej praca zbiorowa Zarządzanie i komunikowanie, w której omawiane były kierunki badań obecnie uznawane za priorytetowe w dyscyplinach reprezentowanych przez instytuty i katedry zgrupowane na Wydziale1.
W polskim szkolnictwie wyższym studia na kierunku „Informacja naukowa i bibliotekoznawstwo” prowadzone są najczęściej na wydziałach filologicznych (np. na Uniwersytecie Wrocławskim, Śląskim, Łódzkim), historycznych (np. Uniwersytet Warszawski i Mikołaja Kopernika w Toruniu) lub ogólnych humanistycznych (np. na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej i w Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie). W kontekście tych typowych dla polskich uczelni rozwiązań organizacyjnych afiliacja tego kierunku na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego jest więc unikatowa. Decyzja o przeniesieniu ówczesnego Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UJ (IINiB UJ) z Wydziału Filologicznego, na którym kierunek prowadzony był od 1974 r. najpierw przez Zakład, a następnie przez Katedrę Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej działającą w ramach Instytutu Filologii Polskiej, na nowo powstały Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, podjęta przez kierownictwo Instytutu w 1996 r., postrzegana była wówczas jako swego rodzaju eksperyment. Nawiązywał on oczywiście do rozwiązań organizacyjnych od wielu lat stosowanych w uczelniach wielu innych krajów, szczególnie amerykańskich i brytyjskich; w polskim szkolnictwie wyższym był jednak pomysłem nowym, interesującym ze względu na instytucjonalne wzmocnienie powiązań interdyscyplinarnych szczególnie charakterystycznych dla współczesnej informacji naukowej i bibliotekoznawstwa, ale też pod pewnymi względami ryzykownym, np. z uwagi na formalne wymogi, dotyczące
Zarządzanie i komunikowanie. Tendencje rozwoju badań naukowych u progu XXI w. Pod red. Marii Kocójowej. Kraków: Wydaw. Uniwersytetu Jagiellońskiego 1999, 192 s.