Do podstawowych składników mąki należą: węglowodany, woda, białka, tłuszcze, związki mineralne, witaminy oraz enzymy.
Z punktu widzenia technologii najważniejszym składnikiem mąki jest skrobia. Mąka zawiera jej 60-75%. W skład skrobi wchodzą dwa wielocukry: amyloza i amylopektyna. Różnią się one budową i właściwościami chemicznymi. Zarówno amyloza jak i amylopektyna zbudowane są z glukozy, jednak w cząsteczce amylozy cząsteczki glukozy połączone są w taki sposób, że tworzą łańcuch prosty, w cząsteczce amylopektyny - rozgałęziony, co przedstawiono na rysunku 1.
Amyloza Amylopektyna
Rys. 1. Schemat budowy cząsteczki amylozy i amylopektyny.
Amyloza łatwo rozpuszcza się w wodzie, tworzy roztwory o niewielkiej lepkości. Amylopektyna rozpuszcza się w wodzie trudno, daje roztwory bardzo lepkie.
Dla technologa istotne są przede wszystkim następujące właściwości skrobi:
- zdolność pochłaniania wody (im większa - tym większa wydajność ciasta),
- zdolność kleikowania (jeżeli skrobia kleikuje w niskiej temperaturze, to ulega zbyt dużemu rozkładowi przez enzymy, co może być przyczyną złej jakości pieczywa),
- zdolność scukrzania (podatność na działanie enzymów rozkładających ją na dekstryny i maltozę).
Kolejnymi składnikami, bardzo ważnymi z punktu widzenia procesu technologicznego, są substancje białkowe, które w połączeniu z wodą w czasie przygotowywania ciasta tworzą gluten. Gluten składa się z białek prostych: gluteniny i gliadyny. Jest to lepka, elastyczna i sprężysta substancja, o gąbczastej strukturze, która nadaje ciastu pszennemu elastyczność, sprężystość i zdolność do zatrzymywania gazów - decyduje więc o jakości pieczywa. W czasie tworzenia ciasta białka chłoną wodę, pęcznieją i tworzą uporządkowaną strukturę zwaną siatką glutenową, wewnątrz której znajdują się napęczniałe ziarna skrobi.
O jakości glutenu decydują jego cechy fizyczne:
• elastyczność - zdolność glutenu do rozciągania i powrotu do pierwotnej postaci,
• rozpływalność - jest to przyrost średnicy kulki glutenu po 60 minutach termostatowania w temperaturze 30°C.
W zależności od tych cech wyróżnia się gluten słaby, mocny i normalny. Gluten słaby szybko chłonie wodę i łatwo rozpływa się. Gluten mocny chłonie wodę powoli, jest elastyczny oraz charakteryzuje się niewielką rozciągliwością i rozpływalnością. Ilość glutenu, jaką otrzymuje się podczas tworzenia ciasta z określonej mąki, decyduje o jakości tej mąki.
Wielkością charakteryzującą mąkę i uwzględniającą ilość i rozpływalność glutenu jest liczba glutenowa (LG)
LG = a (2 - 0.065R);
gdzie:
a ilość mokrego glutenu, %,
R - rozpływalność mokrego glutenu, mm,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
8