Reforma kolei francuskich
Priorytetem rządu francuskiego od lat był rozwój kolei dużych prędkości. Taka polityka zaowocowała wieloletnimi zaniedbaniami i niedoinwestowaniem sieci kolei konwencjonalnej. Pod wpływem debat środowiskowych oraz raportów opracowanych w 2012 roku na temat stanu tradycyjnej kolei, a także konieczności liberalizacji przewozów pasażerskich, francuskie władze postanowiły dokonać reformy kolei.
Przyjęty został 6-letni plan modernizacji sieci kolejowej, którego koszt wyniesie 15 mld euro. W ramach planu przewidziano m.in. zwiększenie przepustowości sieci przez zastosowanie nowych technologii, takich jak GSM-R i ERTMS, a także przeprowadzenie inwestycji na głównych węzłach - Paris Gare de Lyon, Lyon Part-Dieu i Marsylia. Podejmowane działania będą również miały na celu zmniejszenie liczby wypadków na przejazdach kolejowych oraz z udziałem pieszych. W przewozach regionalnych mają zostać wprowadzone rozkłady jazdy z regularnie rozłożonym w czasie kursowaniem pociągów [6],
Ponadto opracowany został projekt ustawy kolejowej, który ma zapewnić otwarcie rynku transportu pasażerskiego na konkurencję w 2019 r., a także uzdrowić sytuację finansową kolei, której zadłużenie rośnie rocznie o 1,5-2 mld euro. Zadłużenie RFF wynosiło w 2013 roku 32 mld euro (w 1997 roku, kiedy wydzielono RFF, odziedziczył on dług po ówczesnym SNCF w wysokości 20 mld euro), a SNCF 7 mld euro. Rząd proponuje, aby obie te instytucje połączyć w jedną grupę o nazwie "SNCF" z dwiema spółkami zależnymi. To publiczne przedsiębiorstwo będzie zarządzane przez radę nadzorczą, w skład której wejdą przedstawiciele państwa, regionów. Parlamentu Europejskiego oraz pracowników. Będzie ona kierowana przez przewodniczącego rady nadzorczej wyznaczonego przez państwo. Zintegrowana grupa będzie odpowiedzialna m.in. za kontrolowanie zadłużenia. Zarządca infrastruktury sieci SNCF nie będzie mógł ubiegać się o pożyczki na finansowanie projektów rozwoju infrastruktury ponad określony poziom. Projekty te będą one finansowane przede wszystkim przez władze państwowe i lokalne [9].
Wnioski
Zadaniem francuskiego rządu jest uzdrowienie finansów kolei, które mimo ogromnych dotacji publicznych przynoszą straty. Aby nastąpiło ożywienie gospodarki, planowane jest dokończenie inwestycji związanych z nowymi projektami LGV. Ponadto liberalizacja rynku wymaga opracowania nowych przepisów określających równy dostęp do infrastruktury kolejowej dla wszystkich przewoźników.
Częścią polityki transportowej jest także rozbudowa autostrad kolejowych mających przyczynić się do rewitalizacji transportu kolejowego, a także do zmniejszenia przewozów transportem drogowym. Obecnie trwają prace m.in. nad rozwojem lokalnych kolejowych przewozów towarowych, wprowadzeniem innowacji technologicznych oraz zachętami do korzystania z transportu towarów koleją do/z portów. Planowane jest również uproszczenie procedur regulujących dostęp przewoźników kolejowych do sieci zarówno na długich.