7483798676

Logistyka - nauka

basenie Morza Śródziemnego jest Marsylia, natomiast najwięcej kontenerów jest przeładowywanych w Hawr - 46 min ton rocznie.

Bardzo duże znaczenie w sektorze transportu ma sieć śródlądowych dróg wodnych, której długość wynosi ponad    8500 km. Zarządcą    6700 km    dróg wodnych (w tym 3800 km    kanałów

i 2900 km rzek) oraz infrastruktury towarzyszącej jest instytucja publiczna - Voies navigables de France (VNF).    Zarząd nad dwoma znaczącymi odcinkami żeglownymi    - na    rzece    Somme

i na Kanale Brittany sprawują władze lokalne. W 2012 roku drogami wodnymi śródlądowymi Francji przetransportowano 68 568 tys. ton towarów [1, s. 116].

We Francji zlokalizowanych jest 478 portów lotniczych, w tym 288 o utwardzonych pasach startowych i 199 o nieutwardzonych. Najbardziej ruchliwymi portami lotniczymi są dwa paryskie międzynarodowe lotniska Charles de Gaulle i Orły Airport. Narodowym przewoźnikiem Francji jest Air France, obsługujący 20 połączeń krajowych i 150 międzynarodowych. W 2012 roku francuskie porty lotnicze obsłużyły 135 min pasażerów i 1810 tys. ton ładunków[l, s. 112 i 124],

Infrastruktura rurociągowa obejmuje rurociągi do przesyłu ropy naftowej, produktów rafinacji ropy oraz gazowe. W 2012 roku rurociągami przetransportowano 1810 min ton tych produktów[l, s. 122].

Długość sieci kolejowej wynosi 29 273 km, w tym zelektryfikowanych jest 15 687 km linii (rys. 1). Linie specjalnie wybudowane dla pociągów dużych prędkości mają długość 1884 km. Na francuskich trasach kolejowych znajdują się 1742 tunele o łącznej długości 637 km, a ponadto 26 733 mostów i wiaduktów.

Na kolei dominują dwa systemy elektryfikacji: pierwszy z napięciem 1,5 kV DC oraz drugi - 25 kV AC, który jest stosowany na większości elektryfikowanych linii, w tym na liniach dużych prędkości. Obecnie na liniach zelektryfikowanych odbywa się 80% ruchu towarowego oraz 90% pasażerskiego. Na pozostałych trasach kursują pociągi napędzane lokomotywami z silnikiem Diesla.

Liberalizacja rynku kolejowego w krajach należących do Unii Europejskiej wymusiła wydzielenie z SNCF zarządcy infrastruktury, którym jest przedsiębiorstwo publiczne Rćseau Ferre de France - RFF. W gestii RFF znajduje się cała sieć kolejowa, z wyjątkiem niektórych sekcji podmiejskich Paryża, niektórych linii lokalnych pasażerskich (na całej Korsyce oraz linii Digne w Nicei), linii podlegających koncesji (Eurotunell, LGV Perpignan-Figueras), linii prowadzących z głównych portów morskich i rzecznych, w tym bocznic, linii obsługujących prywatne fabryki i magazyny, wielu kolei turystycznych oraz linii położonych za granicą, które są obsługiwane przez francuską kolej [11].

Logistyka 4/2014