7334803199

Rys. 18. Siłownik membranowy: a) wygląd zewnętrzny, b) budowa, 1-widełki, 2-tłoczysko, 3-miech gumowy, 4-sprężyna, 5-śruba dodatkowego przyłącza, 6-membrana, 7-tłok

Rys. 19. Współpraca siłownika membranowego z dźwignia rozpieraka hamulcowego: a) pozycja odhamowana - membrana przylega do ściany siłownika, b) pozycja hamowania - tłok w połowie swego maksymalnego skoku

2.12. Siłownik membranowo-sprężynowy

Jest to obecnie najczęściej stosowane rozwiązanie połączenia w jeden zespół siłownika membranowego i sprężynowego. Jego główną zaletą jest jednoczesne realizowanie trzech funkcji: siłownika roboczego, awaryjnego i postojowego.

Podczas jazdy w komorze B (rys. 20) znajduje się ciśnienie, które przezwycięża siłę sprężyny hamulca awaryjnego. W czasie hamowania do komory A zostaje wtłoczone powietrze, co powoduje wysunięcie tłoka wraz z widełkami przenoszącymi siłę na elementy wykonawcze hamulca koła. Po odhamowaniu sprężyna powrotna wraca tłok z powrotem. W trybie hamowania awaryjnego kierowca może za pomocą ręcznego zaworu hamulcowego zmniejszać ciśnienie w komorze B. W rezultacie, siła sprężyny będzie oddziaływać na tłok i tłoczysko. Przy ciśnieniu w komorze B równym atmosferycznemu, sprężyna będzie oddziaływała na dźwigienkę rozpieraka z maksymalną siłą. Włączenie hamulca postojowego odbywa się poprzez całkowite odpowietrzenie komory B. W razie konieczności awaryjnego