1. Musi być rozpoznawalny - gdy cytujemy inną pracę, informujemy o tym czytelnika, wspominając oryginalną pracę w tekście i opatrując cytat przypisem, który zawiera dane bibliograficzne.
2. Musi mieć funkcję pomocniczą - ma wspierać Twój tekst, a nie stanowić jego trzon.
Plagiatem natomiast nazwiemy nie tylko wykorzystanie cytatu, ale spisanie całej książki w sposób bardzo podobny do już opublikowanego dzieła. Pewne wątki czy tematy pojawiają się w literaturze na co dzień, ale jeśli praca przez Ciebie spisana jest identyczna fabularnie czy tematycznie z inną pracą (lub innymi pracami) wcześniej opublikowaną, może to być traktowane jako plagiat, a za tym idzie odpowiedzialność prawna.
Zakładam, że swoją książkę piszesz w całości od siebie i przez siebie. Pamiętaj, że jeśli cytujesz słowa innego autora (na przykład w poradnikach czy reportażach), musisz podać przypis z pełnymi danymi bibliograficznymi. Typowy schemat przypisu bibliograficznego wygląda tak:
Nazwisko Imię, Tytuł dzieła kursywą, Wyd. Nazwa wydawnictwa. Miejsce wydania rok wydania, s. X-X.
Podajemy więc nazwisko autora, tytuł dzieła, do którego się odnosimy, nazwę wydawcy, miejsce i rok wydania oraz stronę lub strony, na których cytowany lub parafrazowany fragment się znajduje. Jednakże rodzajów dzieł jest sporo - przypis do artykułu czy dzieła zbiorowego wygląda nieco inaczej. W Google można z łatwością odnaleźć instrukcje pisania przypisów.
https://www.google.pl/? gfe_rd=ctrl&ei=74IdU43oLcOG8QfFrICYCw&gws_rd=cr#q=przv pisy
Pisząc e-booka, na bieżąco dodawaj przypisy i oznaczaj cytaty. Gdy zaś skończysz pisać, ponownie przeczytaj spisaną treść i upewnij się, że wszystkie przypisy są dodane, a cytaty czy myśli innych autorów oznaczone.
Redaktor często też sugeruje zmiany, jak przestawienie rozdziałów czy przesunięcie pewnych partii treści. Może też przedstawić swoje sugestie odnośnie do samej konstrukcji fabuły w prozie.
Zawsze powtarzam, że pierwszym krytykiem tekstu powinieneś jednak być Ty sam. Przeczytaj kilka razy spisany przez siebie e-book. Pomyśl, co można wyciąć z tekstu (i przeznaczyć na artykuły promocyjne), a co rozwinąć. Gdzie warto dopisać kilka akapitów rozwijających temat? Które z akapitów mogą być źle odebrane? Kiedyś pisząc o aspekcie Anima i Animus w kontekście ludzkiej psychologii, zanotowałem: „warto pogodzić się z tym, kim się urodziliśmy”. Dopiero w czasie prac redakcyjnych stwierdziłem, że zdanie może to być źle odebrane przez płeć piękną i nie przedstawia dokładnie tego, co miałem na myśli.
Musiałem więc szerzej omówić Jungowskie zagadnienie rozwijania i wzmacniania żeńskich i męskich aspektów ludzkiej psychiki i ich integrowania w codzienne życie. Nie zawsze to, co myślimy i jest dla nas oczywiste, będzie oczywiste dla czytelników. Musisz więc myśleć krytycznie o swoim tekście i zawsze analizować, jak potencjalny czytelnik odbierze daną treść. Co prawda wszystkich naraz nie uszczęśliwimy, ale powinniśmy nauczyć się ważyć słowa.
W czasie czytania zwracaj również uwagę na poprawność merytoryczną i stylistyczną treści.