obecnego w regionie „wyścigu zbrojeń” oraz podkreślenia roli jaką odgrywa posiadanie własnej i niezależnej od zagranicznych dostawców bazy technologiczno-przemysłowej w dziedzinie obrony.
Imię i nazwisko |
Maciej Michałek |
Tytuł / stopień naukowy |
magister (doktorant WDiNP) |
Adres elektroniczny |
maciej.e.michalek @ gmail.com |
Afiliacja |
Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego |
Tytuł wystąpienia |
Charakterystyka polityki regionalnej ChRL na przykładzie relacji z Nepalem i Sri Lanką |
Pokojowy wzrost ChRL i chińska polityka regionalna są zagadnieniami w rosnącym stopniu absorbującymi badaczy i ekspertów. Dotyczy to w równym stopniu Europy czy Stanów Zjednoczonych, gdzie ciekawość miesza się z niewiedzą, jak państw wschodnioazjatyckich, gdzie nadzieja miesza się z historycznymi zaszłościami. Polityka regionalna ChRL często wskazywana jest przy tym jako kluczowa dla budowanej przez Pekin pozycji globalnej, jako że nie da się osiągnąć statusu wiarygodnego mocarstwa światowego, nie będąc wcześniej w stanie narzucić pożądanego ładu we własnym regionie. Terminem szczególnie istotnym jest w tym przypadku chińska „soft power”, której emanacją są m.in. rosnące wpływy gospodarcze w państwach sąsiednich. Niniejsza praca ma na celu ukazanie potencjału chińskiego „soft power” na przykładzie 2 słabych, lecz znajdujących się pod silnym wpływem innego mocarstwa regionalnego państw, tj. Nepalu i Sri Lanki. Przedstawione zostaną rosnące chińskie wpływy i zależność małych państw południowoazjatyckich, będące konsekwencją prowadzonej przez ChRL polityki. Szczególny nacisk położony zostanie przy tym na uwypuklenie pierwszo- i drugorzędnych celów Pekinu, próbując wskazać skuteczność prowadzonej polityki oraz jej konsekwencje. |