7957910032

Niepełnosprawność wzrokowa - definicje

Zdolność wyraźnego spostrzegania szczegółów nazywamy ostrością widzenia (V). Zależy ona od kąta, pod jakim oglądamy dany przedmiot. Za normę ostrości wzroku przyjęto rozpoznanie przedmiotu pod kątem 1’ (jedna minuta; 1°=60'). Ostrość wzroku bada się za pomocą tablic Snellena. Tablice są tak zbudowane, że szczegóły oglądanych znaków mają wielkość odpowiadającą kątowi patrzenia równemu 1 ’, a całe znaki - wielkość odpowiadającą katowi 5’. Znaki odczytuje się z odległości podanej na tablicy. Jeśli znak powinno się odczytywać z odległości 6 m, a odczytuje się z odległości 60 cm (0,6 m), to ostrość takiego oka wynosi 0,6/6, czyli 0,1; normalne widzenie wynosi 6/6, czyli 1.

Do osób prawie niewidomych zalicza się osoby z ostrością widzenia V=0-0,005, ze znacznie ograniczonym polem widzenia poniżej 20° (widzenie lunetowe), zaś do słabowidzących zalicza się osoby z ostrością wzroku V=0,06-0,3 i polem widzenia do 30°.

W procesie analizy uszkodzenia wzroku należy także uwzględnić ubytki pola widzenia, widzenie barw, widzenie stereoskopowe (obuoczne) i widzenie nocne. Polski Związek Niewidomych liczy ok. 65.000 członków, z czego całkowicie niewidomych 10-15%.

		Tablica Snellena
Oacffosc	im. Oaroscwzfota.
50		ar
	F H	02	Ostrość wzroku określa się wg wzoru:
125	E INI T T N H L	-	V = d / D V (virsus) - ostrość wzroku d - odległość od tablicy
»	L E F N H		D - odległość z jakiej sprawne oko widzi ostro dany rząd znaków
"	ZLPOHF	os
Zł	HLAEZTPT	or
6!	NZEPLPFN	os
55	FPZHTLEZ	09
	PNPZHTLEZ	1.0