Maksymalne przyspieszenie terminu realizacji, jakie można uzyskać w warunkach ograniczonych czasami granicznymi tgr wszystkich czynności, wynosi 19 dni
(Ti® =T,5 = 19). Koszt takiej akceleracji obliczymy z formuły KA= ^t’ • sy .
Całkowity koszt akceleracji jest więc sumą iloczynu wielkości przyspieszenia poszczególnych czynności t* oraz odpowiadającym tym czynnościom gradientom kosztów Sy i wynosi KA19=353 jednostki.
(T 0 = T1 =19)
Rys. 1.15. Siec zależności dla maksymalnego przyspieszenia terminu realizacji v 15 15 ’
W przedstawionej sieci zależności wszystkie czynności poza czynnościami 10-12 i 12-13 są czynnościami krytycznymi. Ich zapasy całkowite są równe 0. Jest to najkrótszy z możliwych termin ukończenia całego przedsięwzięcia wynoszący 19 dni, przy koszcie większym od kosztu normatywnego o 353 jednostki.
1.2.3. Analiza czasowo-kosztowa w sieciach z wykorzystaniem programowania
liniowego
I.2.3.I. Minimalizacja kosztu przy zadanym czasie dyrektywnym
Korzystając z możliwości, jakie dają metody sieciowe, można poszukiwać optymalnych rozwiązań z punku widzenia czasu realizacji projektu albo kosztów wykonania. Ciekawe rozwiązania w zakresie takiej optymalizacji proponuje T. Trzaskalik1 [2003], który dąży do minimalizacji kosztu realizacji przedsięwzięcia przy zadanym, nieprzekraczalnym czasie jego trwania, zwanym czasem dyrektywnym. Zagadnienie to sprowadza do sformułowania i rozwiązania odpowiedniego zadania programowania liniowego.
Przyjmijmy zatem proponowane tam oznaczenia:
przez X; (i=l}2,....15) momenty zaistnienia zdarzeń 1-15, natomiast przez ylt y2,.... y2i~ czasy przyspieszenia realizacji czynności od 1 do 21 (oznaczenia czynności według tabeli).
T. Trzaskalik, Wprowadzenie do badan operacyjnych z komputerem, PWE Warszawa 2003, s. 313.