8254445084

41

wego L wznosi się o wysokość 2h”=s₁b, a zatem stale wzniesienie za-

wnętrznej krawędzi jezdni wyrazi się wzorem s_z = 2_h” : L ==    -p-.

Wewnętrzna krawędź jezdni (poszerzenia) w stosunku do punktu B na końcu odcinka przejściowego L jest niżej położona o wysokość h _F, za-

c r*

tem sitały spajdeik wewnętrznej tej krawędzi .będzie s„, = h_F : L =

W    I

____ rzut poziomy

przekn poprzeczne

Stopniowe, a stałe wzniesienie grzbietu MP na długości L musi zgubić spadek h”—h=i/2^&ib—MMSi—s₀)-    Jeśli rozważymy jed-

nocześnie rzut grzbietu jezdni MP i rzut zewnętrznej krawędzi AE na płaszczyźnie pionowej (patrz podłużny profil), to zauważymy, że te dwie pochyłe proste przecinają się w punkcie S, czyli punkt ten jest rautem odcinka RS, w którem to miejscu (w odległości L’ od przekroju AB) jedna strona poprzecznego przekroju jezdni będzie pozioma, a więc: przed przekrojem RU zewnętrzna połowa jezdni będżae przybierała poprzeczne spadki od s₀% do s=0%, zaś za przekrojem RU — ta sama połowa jezdna będzie miała przejściowe spadki od s—0% do maksymalnego spadku s_x%.

Widzimy więc, że odległość L’ jest łatwo określić z profilu podłużnego. Wielkość tę również można wyliczyć z podobieństwa trójkątów AMS