8328607504

przedstawiają jedynie "Kwalifikacje absolwenta", są one dosyć szerokie zarówno w skali I stopnia jak i II stopnia kształcenia. Są to jednak głównie kwalifikacje zawodowe, rzeczowe. Zdają się one sugerować, że chodzi głównie o wykształcenie specjalisty. Zatracony został tu cel najważniejszy uformowanie człowieka w ogóle. Zrozumiałe jest, że do tej pory odcinano się od wychowywania, formowania. Uważa się, że nie jest to cel studiów wyższych. Studia mają jedynie kształcić. Wydaje się, że standardy winny jasno postawić wizję - koncepcję absolwenta - człowieka. Musi on mieć wiedzę najwyższej profesjonalizacji, aby zdobył w ostrej konkurencji i bezrobociu pracę. Wizja i koncepcja absolwenta koniecznie także powinna uwzględniać człowieka. Nie można tu rozwijać i pisać traktatu o tym jaki winien być człowiek zwłaszcza w obecnych czasach. Najogólniej stwierdzić należy, że powinien rozumieć świat, studia winny mu także ułatwić zrozumienie siebie, wyuczyć pracy nad własnym charakterem, o czym nieustannie się zapomina. Powinien zdobyć również zrozumienie innych, zwłaszcza swych późniejszych podopiecznych - szczególnie młodych uczniów. Studia pedagogiczne powinny wyrabiać mądrość o świecie, o człowieku.

Opracowując niniejszy przewodnik, autorki miały na celu głównie taki sposób ujęcia, aby ułatwić studentom zrozumienie, że:

-    szeroko pojęte wychowanie jest funkcją społeczną zmieniającą się w czasie;

-    pedagogika jako zespół nauk o wychowaniu, praktyka i teoria wychowania, podlegają ciągłym przemianom, zarówno z przyczyn zewnętrznych jak i z powodu jej własnego rozwoju;

-    brak odniesień historycznych w wybranej dziedzinie i pracy zubaża kulturalnie, intelektualnie i zawodowo.

Aby z kolei ułatwić nauczycielom pracę ze studentami, autorki zawarły w niniejszym przewodniku: cele i zadania historii wychowania, poglądy współczesnych wybitnych historyków wychowania na znaczenie historii wychowania w przygotowaniu pedagogicznym nauczycieli, omówienie treści kształcenia, wybrane zagadnienia z teorii i praktyki pedagogicznej, uwagi o realizacji programu oraz obszerny zestaw literatury.

W części pierwszej niniejszego przewodnika wskazano na cele i zadania historii wychowania określone przez Stanisława Kota w jednym z ostatnich jego podręczników do tego przedmiotu, opublikowanym w 1934 roku we Lwowie^{1 2}.

3

1

   J. Dybiec, patrz część II niniejszego przewodnika.

2

   Wcześniej Stanisław Kot opublikował następujące podręczniki do historii wychowania: Historia wychowania. Zarys podręcznikowy, Kraków 1924; Dzieje wychowania. Podręcznik dla seminariów nauczycielskich.