8328607529

	np.: pielgrzym, tułacz, żeglarz. Kozak pędzący na koniu po stepie, podróżnik wspinający się na szczyty gór -    określa, kim jest podmiot liryczny Sonetów krymskich (podróżnik, pielgrzym, tułacz, ale także filozof i kontemplujący artysta) -    w kreacji podmiotu lirycznego Sonetów krymskich wskazuje cechy bohatera romantycznego -    analizuje wybrane sonety, m.in. •ó wskazuje charakterystyczne środki aityslyczne i określa ich funkcje •ó komentuje funkcje orientalizmów -    interpretuje wiersz Rozłączenie, uwzględniając formę podawczą, kreację nadawcy i adresatki, a także obrazy poetyckie -    interpretuje liryk [Nad wodą wielką i czystą... ] ■ó określa związek powtórzeń z opisywanym pejzażem ■ó określa metaforyczność obrazów poetyckich •ó interpretuje symbolikę wody, odbicia, gromu •ó interpretuje zakończenie utworu -    porównuje sposób potraktowania motywu otchłani w liryce romantycznej i wierszu współczesnym (np. w Przepaści pana Cogito Zbigniewa Herberta)
6. ,Ja”. Narodziny indywidualizmu George Byron, Giaur (fragmenty lub całość) Juliusz Słowacki, Beniowski (fragmenty) Juliusz Słowacki, Lisi do matki (fragment) Cyprian Norwid, Marionetki	-    charakteryzuje Giaura jako bohatera romantycznego -    na przykładzie postaci Giaura wyjaśnia, czym jest indywidualizm romantyczny -    na podstawie Giaura określa charakterystyczne cechy powieści poetyckiej (synkretyzm rodzajowy, fragmentaryczność, nastrojowość) -    wyjaśnia, jakim gatunkiem jest poemat dygresyjny, wymieniając jego cechy, oraz określa temat zamieszczonego w podręczniku fragmentu -    określa, kim jest osoba mówiąca w utworze -    rozpoznaje obecność ironii -    wyjaśnia termin „ironia romantyczna" -    interpretuje fragment listu Słowackiego jako przykład epistolografii romantycznej -    pisze sprawozdanie z koncertu, pokazu mody -    interpretuje wiersz Norwida, nawiązując do toposu świata-teatru -    wyjaśnia, jak Norwid ocenia modę romantyczną -    przedstawia (ogólnie) dzieje recepcji twórczości	-    w pogłębiony sposób charakteryzuje postać Giaura jako bohatera romantycznego -    wyjaśnia terminy: bajronizm, postać bajroniczna -    na przykładzie Beniowskiego wskazuje środki służące tworzeniu ironii romantycznej, przede wszystkim dystans romantycznego, ja" -    pisze recenzję z koncertu muzyki poważnej (np. kompozytora romantycznego) -    przedstawia najważniejsze momenty biografii Norwida, wyjaśniając, na czym polegał dramat pisarza
7. Wiara i nadzieja, czyli człowiek wobec Boga w literaturze i sztuce romantycznej wiersze np.: Adam Mickiewicz, Rozmowa wieczorna, Juliusz Słowacki, Hymn, Kiedy pierwsze kury Panu śpiewają..., Cyprian Norwid, Pielgrzym	- interpretuje utwory poetyckie i dzieła malarskie zawierające treści religijne i mistyczne: •ó określa, jakie relacje między Bogiem a człowiekiem ukazuje poezja romantyczna •S w poezji i malarstwie wskazuje motywy biblijne i określa ich funkcje •S określa nastrój czytanych wierszy i wskazuje budujące go środki artystyczne •f określa wrażliwość i uczuciowość podmiotu lirycznego czytanych wierszy •ó wskazuje i interpretuje obrazy poetyckie •ó wskazuje motywy symboliczne (np. wędrowca) i interpretuje je w kontekście utworów, w których występują •ó określa cechy gatunkowe czytanych utworów (np. hymnu, elegii, aforyzmu)	-    wyjaśnia termin „mistycyzm" -    w kreacjach podmiotu lirycznego czytanych utworów odnajduje cechy postawy romantycznej -    wyjaśnia, jaką funkcję pełni w wieiszach intonacja -    w czytanych wierszach rozpoznaje intonację opadającą i wznoszącą
8. To my jesteśmy historią... Juliusz Słowacki, Kordian (fragmenty: akt I, akt II, akt IB, sc. 5, 6) Cyprian Norwid, Bema pamięci żałobny rapsod Adam Mickiewicz, Reduta Ordona, (znana z gimnazjum) malarstwo romantyczne	-    charakteryzuje Kordiana jako bohatera romantycznego, zwracając uwagę na jego dojrzewanie (przemiany): •ó określa źródła niepokoju (przedstawia przeżycia wewnętrzne i wrażliwość) Kordiana w akcie I ■S przedstawia symboliczną podróż rozczarowań w akcie II •f interpretuje monolog na szczycie Mont Blanc •ó określa źródła tragizmu w akcie III (przyczyny klęski bohatera) -    na przykładzie Kordiana wyjaśnia romantyczne rozumienie tragizmu -    przedstawia śmierć na polu bitwy jako ważny temat utworów romantycznych -    w literaturze i malarstwie wskazuje przejawy romantycznego kultu wolności (walki	-    interpretuje czytane fragmenty w kontekście historycznym (klęska powstania listopadowego, Napoleon), literackim (np. polemika z Dziadami i mesjanizmem Mickiewicza) -    wyjaśnia, jakie były źródła romantycznej fascynacji bitwą, bohaterstwem, postaciami wybitnych wodzów -    na przykładach czytanych utworów przedstawia literackie sposoby heroizacji bohaterów oraz określa jej funkcję -    na podstawie poznanych utworów określa, jak kształtowała się romantyczna idea narodu -    wskazuje charakterystyczne cechy stylu Norwidowskiego (np. kreacje podmiotu lirycznego, znaczenie interpunkcji, przemilczenia) -    dokonuje analizy i interpretacji opisu pogrzebu Bema: •ó opisuje warstwę brzmieniową i obrazową ■ó określa funkcje środków artystycznych

3