Współczesna ortodoncja to jedna z najszybciej i najprężniej rozwijających się dziedzin stomatologii, a zarazem jedna z najtrudniejszych metod leczniczych, wynikających ze złożoności problemów diagnostycznych, mnogości stosowanych aparatów leczniczych i metod oraz „szkół” terapeutycznych. Niezaprzeczalne korzyści funkcjonalno-estetyczne wynikające z terapii ortodontycznej, nie powinny przesłaniać skutków ubocznych takowej terapii, do której bez wątpienia należy znaczny wzrost drobnoustrojów tworzących biofilm, wynikający z obecności dodatkowego ciała obcego w jamie ustnej, którym bez wątpienia jest aparat ortodontyczny. Niniejsza praca ma na celu przyjrzenie się problemowi adhezji bakterii próchnicotwórczej Streptococcus mutans do powierzchni materiałów stosowanych w ortodoncji oraz sposobów zahamowania nadmiernego wzrostu patogennego biofilmu.
Pomimo mnogości materiałów i aparatów stosowanych w leczeniu ortodontycznym, należałoby podjąć próbę prostego i praktycznego uszeregowania takowych materiałów. Najbardziej pragmatycznym podziałem wydaje się być podział na aparaty zdejmowane i aparaty stałe. [Profit i wsp. 2010]
9