W kwietniu 1953 roku podczas pierwszego powojennego Konkursu Szybkości i Prób Ustanowienia Rekordów Polski odnotowano pierwsze rekordy polskich motocykli. Na podwarszawskiej szosie w kierunku na Łomianki przeprowadzono dwie próby: na odcinku 1 km ze startu lotnego i na odcinku 1 km w obie strony. W klasie 125 cm3 rekordy ustanowiły jedynie kobiety: Julia Bachowska na SHL 125 - 84,1 km/h a Leokadia Kobusowa - 76,5 km/h. W klasie 250 cm3 na oprofilowanym motocyklu GAD 250 (konstrukcji Stefana Gajęckiego) zawodnik Krzysztof Brun osiągnął 124,5 km/h. Drugą próbę bicia rekordów zorganizowano w październiku 1953 roku w Gliwicach. W klasie 125 cm3 na odcinku 1 km ze startu lotnego zawodnik Marcin Biernacki na motocyklu Sokół 123 osiągnął prędkość 107,8 km/h. Trzecia próba bicia rekordów miała się odbyć w Okręgu Stalinogrodzkim PZM, ale ostatecznie została przeprowadzona 7 listopada 1954 roku w Okręgu Warszawskim na szosie pod Łomiankami. Co ciekawe do napędu silników użyto paliwa alkoholowego Było to zresztą przyczyną wielu awarii sprzętu. W silniku rekordowego WFM 125 (konstruktor Jerzy Jankowski) zawodnika Krzysztofa Bruna wypaliła się w drugiej próbie dziura w tłoku. Jednakże nie przeszkodziło to w uzyskaniu prędkości 128,5 km/h i ustanowienia rekordów polski w klasach 125 cm3 i 250 cm3.
Warszawska Fabryka Motocykli wystawiła na Sześciodniówkę Motocyklową w Gottwaldowie (CSRS) w 1955 roku zespół fabryczny na motocyklach WFM M-06S. Ekipa ukończyła zawody na odległym miejscu, ale Stanisław Brun zdobył na polskim motocyklu pierwszy medal (brązowy) w tej imprezie.
W 1958 roku na 23 Sześciodniówce Motocyklowej w Garmisch - Partenkirchen Witold Płużański na Junaku-350 zdobył złoty medal. Cztery lata później na 27 Sześciodniówce zespół Szczecińskiej Fabryki Motocykli, startując Junakami-350, ukończył zawody bez punktów karnych i zdobył Wielki Złoty Medal FIM. Był to jeden z największych sukcesów w historii polskiego przemysłu motocyklowego, jednak przez SFM zupełnie nie wykorzystany, bowiem produkcję Junaka zakończono w 1965 roku.
15 kwietnia 1959 roku za kierownicą Junaka-350 zasiadł Franciszek Stachiewicz, były zawodnik motocrossowy. Na 1-kilometrowym odcinku trasy przeprowadzono dwa przejazdy, w obu kierunkach (24,35 i 23,9 sek.) ze średnią prędkością 149,3 km/h. Niestety pomiary czasu prowadzono ręcznie, gdyż zawiodły fotokomórki. Ustanowiono też rekord Polski w klasie 350 cm3 na 1 km ze startu stojącego - 102,42 km/h.
Pierwsza próba 24 godzinna
3 października 1959 roku o godz. 18 na torze doświadczalnym Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu dwaj dziennikarze tygodnika "Motor" - Marek Wachowski i Andrzej Zieliński podjęli próbę ustanowienia rekordu w jeździe 24-godzinnej na skuterze WFM-OSA. Był to pojazd seryjny, po dotarciu (3500 km), zdjęto jedynie gumową osłonę przedniego błotnika - dla polepszenia chłodzenia, chromowaną ramkę reflektora - dla szybszej wymiany żarówek. 4 października o godz. 18 próbę zakończono. W czasie jej trwania skuter przejechał 1500 km, na torze o długości 2127,5 m, co daje średnią prędkość 62,5 km/h. Skuter zatrzymywał się 14 razy (łącznie 42 min 50 sek.), kiedy to uzupełniano paliwo, czyszczono iskrownik, wymieniano świecę zapłonową, jak się okazało niepotrzebnie i 2 żarówki.
Tomasz Kędzior - specjalista sportów motocyklowych - wychowanek Włodzimierza Kwasa, członek Kadry Narodowej Polskiej PZM (od 1989 r.), członek Automobilklubu Polskiego (od 1997 r.), kierowca testowy w miesięczniku "MOTOR".
Zawodnik w Wyścigach Motocyklowych:
1986 - wyścigi motocyklowe w klasie 50ccm 1989 - starty w wyścigach w klasie 250ccm
1991 - zajmuje III miejsce w Mistrzostwach Polski w wyścigach motocyklowych w klasie 250ccm
1992 - rozpoczyna starty w wyścigach motocyklowych w klasie Superbike (do lOOOccm)
1993 - Mistrz Polski w klasie Superbike