8401850509

4.    Wprowadzenie wewnętrznych dziedzińców, które poza walorami plastyczno-przestrzennymi umożliwiają skierowanie światła naturalnego w głąb rzutów —• uznać należy za bardzo szczęśliwe.

5.    Dyskusyjne jest pozbawienie naturalnego światła bocznego pomieszczeń czytelnika na I piętrze w centralnej partii rzutu.

6.    Dział dziecięcy nie wymaga tak znacznej wysokości, jaką zastosowano, gdyż skala dziecka wyznacza odpowiednio niższe wysokości pomieszczeń, które dzieciom służą. Natomiast rezygnacja z okien w tym dziale jest dotkliwym brakiem.

7.    Dyskusyjne jest powszechne zastosowanie stołów dwustronnych czteroosobowych. Stoły jednostronne z pewnością są lepsze.

8.    W niektórych działach dwustronne regały są rozstawione co 136 cm. Przy całkowicie wolnym dostępie do zbiorów rozstaw ten jest zbyt zagęszczony.

9.    Koncepcja generalna, ukształtowanie plastyczne, prefabrykacja elementów i wykończenie biblioteki stoją na bardzo wysokim poziomie.

IRENA URBAŃCZYK-GŁOWACKA Biblioteka Głównego Urzędu Statystycznego Warszawa

BIBLIOTEKA CENTRALNEGO OŚRODKA DOSKONALENIA

KADR KIEROWNICZYCH

Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Kierowniczych mieści się w budynku wystawionym przed II Wojną światową dla potrzeb wyższej uczelni. Charakter obecnej instytucji, chociaż również zajmującej się szkoleniem, nie wymagał jednak auli, gdyż kursy na ogół przewidują udział do 30 osób. Odziedziczoną więc aulę kierownictwo przeznaczyło na czytelnię obecnej Biblioteki, gdyż ze względu na układ amfifeatralny do innych celów sala ta się nie nadawała. Akustyczność dawnej auli wygłuszono przez powieszenie plafonu z płyt dźwiękochłonnych. Taka konstrukcja, auli bardzo utrudniała przystosowanie jej do celów czytelni¹¹¹).

Czytelnia rozplanowana została na 4 poziomach i podzielona na 2 części. Część najniższa ma charakter rekreacyjno-klubowy; posiada 8 foteli i otoczona jest regałami i czasopismami. Część wyższa jest czytelnią naukową z bezpośrednim dostępem do zbiorów podręcznych i katalogów. Wnętrze czytelni utrzymane jest w popielatych tonach z jednobarwnymi lnianymi zasłonami, bez jakichkolwiek dodatkowych akcesoriów, co pozwoliło na dobre wyeksponowanie zbiorów.

Wizualnie stwarza czytelnia korzystne wrażenie, ma jednak jednak pewne niedociągnięcia: 1) rozprasza uwagę czytelników z górnych podestów, których uwaga mimowolnie zwracana jest na najniższą część czytelni, gdzie panuje największy ruch — czytelnicy wypożyczają książki, przeglądają czasopisma, dzwoni telefon, 2) utrudnia też kontrolowanie czytelników siedzących na wyższym poziomie niż dyżurujący bibliotekarz.

Rozmiary czytelni przekraczają znacznie potrzeby Biblioteki nawet na najbliższe 15 lat, wobec czego czytelnia jest czasami wykorzystywana do celów poza-bibliotecznych, np. odbywają się tu większe konferencje i seminaria, co oczywiście dezorganizuje pracę Biblioteki i powoduje duże braki w księgozbiorze.

Sprzęt biblioteczny, poza magazynem zwartym typu Compacrow oraz szafkami do skorowidzów, został zaprojektowany i wykonany w kraju. Wstępne dane do projektów zostały opracowane ze specjalnym zwróceniem uwagi na ich funkcjonalność.

349

1

Fotografia czytelni została zamieszczona w I cz. artykułu w 1 nrze „Bibliotekarza" z 1967 r.