8598055485

Barbara Drożdż

Collegium Medicum UJ, Katedra Chemii Organicznej,

i intensywności równej około jednej trzeciej wysokości piku o m/z = 145. Należy pamiętać, że detektor spektrometru masowego reaguje na obecność pojedynczych cząsteczek na niego padających, czyli przykładowo cząsteczki ¹²C'H3³⁵C1 o m/z = 50 lub cząsteczki    =

52. W związku z tym używanie masy atomu chloru równej 35.5 (używanej w obliczeniach stechiometrycznych) jest błędem.

Większa ilość atomów chloru w jonie powoduje powstanie dodatkowo pików izotopowych (M⁺ + 4), (M⁺ + 6) itd.

Tabela 2 Intensywności pików izotopowych jonów molekularnych zawierających chlor

Jon	M	M + 2	M + 4	M + 6
rci^+	100%	32.0%
rci2^+	100%	65.5%	10.5%
RCl/	100%	99.8%	31.9%	3.5%

Poniżej (rys.4) pokazano przykładowe widmo oraz przebieg fragmentacji związku zawierającego jeden atom chloru (kwas p-chlorobenzoesowy). Z analizy tego widma (tabela 3) widać, że każdemu pikowi jonu zawierającego atom chloru towarzyszy pik izotopowy o odpowiedniej wysokości.

m/z

dla “Cl m/z =139 dla ³⁷CI m/z = 141

dla “Cl m/z = 111 dla ³⁷CI m/z =113

dla “Cl m/z = 85 dla ³⁷CI m/z = 87

Rys.4 Widmo MS i drogi fragmentacji kwasu p-chlorobenzoesowego.

Spektroskopia Masowa - skrypt 2011

12