8598055488

Collegium Medicum UJ, Katedra Chemii Organicznej,

Barbara Drożdż

alom (tlenu) będący "r. H	V
	ch2 ^+ m/e = 44	HjC^CI^
kationorodnik	kationorodnik	cząsteczka obojętna
jon molekularny [M^+]	trafia do detektora	pozostaje w komorze jonizacyjnej

Przegrupowanie McLaffertv’cgo w cząsteczce pentanalu

Efekt orto

Pewne dipodstawione związki aromatyczne z podstawnikami w położeniu 1 i 2 łatwo eliminują obojętne cząsteczki przechodząc przez sześcioczłonowy stan przejściowy. Piki powstających w tych reakcjach jonów mają z reguły duże intensywności.

Charakterystyka dróg rozpadu głównych grup związków organicznych

Węglowodory łańcuchowe

Najbardziej charakterystycznym elementem widm alkanów są grupy pików pochodzące od jonów powstałych w wyniku fragmentacji łańcucha, oddalonych od siebie o 14 jednostek masy.

29	43	57	71_	^85
^H’^c\ / ch2		\f 0	.ch2^	V 0 _L_
	-	-		-

+.

Alkany rzadko dają możliwy do zidentyfikowania pik jonu molekularnego, gdyż jego intensywność maleje w miarę wzrostu długości łańcucha węglowodorowego i jego stopnia rozgałęzienia. Na rys.7 przedstawiającym widmo ikozanu ( C20H42 ) wyraźnie widać grupy pików, w których najintensywniejszy pochodzi od jonu C_nH2_n+i⁺, a towarzyszą mu piki C_nH2„⁺ i C_nH2n-i⁺ . W widmie alkanów o łańcuchach prostych najwyższe intensywności

Spektroskopia Masowa - skrypt 2011

15