8598055498

Barbara Drożdż

Collegium Medicum UJ, Katedra Chemii Organicznej,

Spektrometry MS o średniej i dużej rozdzielczości potrafią rozdzielić jony o masach różniących się nawet o 0.0001 co zdecydowanie ułatwia interpretację widma, niestety jednak znacznie podnosi cenę jego wykonania. Piki pochodzące od jonów C2H/ i N2⁺ w widmie o niskiej rozdzielczości pojawiają się przy tej samej wartości m/z = 28, natomiast w widmie o dużej rozdzielczości pojawiają się dla tych jonów odpowiednio przy wartościach m/z = 28.0312 i m/z = 28.0062 (patrz tabela 1).

Detekcja i rejestracja jonów

Każdy z docierających do detektora jonów wzbudza impuls elektryczny (tzw. prąd jonowy), który jest następnie przetwarzany w postać cyfrową, która może być opracowana w dowolny sposób.

Dane otrzymane przez spektrometr masowy są najczęściej przedstawiane w postaci tabeli lub widma (spektrum) jak to pokazano na rys.2. Wyniki zawierają informację o intensywnościach względnych pojawiających się w detektorze jonów o określonym stosunku masy do ładunku. Intensywność względna jest liczona w stosunku do jonu o największym natężeniu, który przyjmuje się za jon główny i przypisuje mu intensywność 100%. Intensywność pozostałych pików jest przedstawiana w procentach względem piku głównego. Wartości m/z podawane są bezwymiarowo, dotyczą jednak wielkości masy wyrażonej w jednostkach masy atomowej (unitach) i ładunku podawanego jako wielokrotność ładunku elementarnego (1.6022^-10'^I9C). Przykładowo jon fragmentacyjny C3H6⁺ pojawi się na widmie przy wartości m/z = 42 ( m = 42u, z = 1 )

Elementy składowe widma MS

* % - wysokość piku liczona w slosunku do piku o maksymalnej wysokości, któremu przypisana jest umow nie intensywność 100%

Rys 2. Przykładowe formy przedstawiania widma masowego.

Spektroskopia Masowa - skrypt 2011

6