8796960260

55

W 1989 r. warunki wilgotnościowe na badanym obszarze były najlepsze dla wzrostu roślin, a uśredniona wartość pF wynosiła 2,9. W 1990 r. warunki wilgotności były gorsze, średnia wartość pF w maju przekraczała 3,10, a w sierpniu 3,30. W 1991 r. w pierwszej połowie lipca warunki wilgotnościowe były bardzo dobre (pF = 2,8), natomiast pod koniec miesiąca średnia wartość pF wynosiła 3,6, co odpowiadało warunkom bliskim więdnięcia.

Rok 1992 był rokiem dużych susz w Polsce. W maju warunki wilgotnościowe były zbliżone do poprzednich lat i uśrednione wartości pF dla całego badanego obszaru były poniżej 3,0. Warunki suszy zaznaczyły się przy pomiarze wilgotności w dniu 25. 06. 1992 r., kiedy średnia wartość pF dla badanego obszaru wynosiła 3,30. W sierpniu wartości pF wynosiły 4,0, a więc zbliżyły się do punktu trwałego więdnięcia, we wrześniu wartość pF wynosiła 3,9. Ta sytuacja została również analizowana na podstawie wartości albedo, uzyskanych z kanałów 1 i 2 AVHRR/NOAA (rozdz. 7).

Zależność pomiędzy wilgotnością gleby a wartościami pF uśrednionymi dla warstwy 0-30 cm przedstawia rycina 20. Zależność ta opisana jest wzorem

pF = 2,94 H/E + 0,39,    (64)

r = 0,89 dla 80 obserwacji; odchylenie standardowe - 0,18.

Zależność pomiędzy wskaźnikiem wilgotności H/E a wielkością siły ssącej pF powinna być znacznie lepsza niż zależność pomiędzy H/E a wilgotnością objętościową gleby ze względu na to, że wartości pF charakteryzują dostępność wody dla roślin, uwzględniając równocześnie charakterystykę gleb. Uśrednianie wartości pF w war-

Ryc. 20. Zależność pomiędzy wartością pF i wskaźnikiem wilgotności H/E Relationship between values of pF and soil moisture index H/E