135
interesów, tworzyły śmieszne okazy politycznej nietolerancyi. Wtem przed rokiem wystąpiła tam jednostka z zamiarem stworzenia socyalno-politycznej koalicyi partyjnej na Węgrzech. Organizatorem tej akcyi był niejaki Wiktor Istoczy, osławiony przywódca partyi antysemickiej z końcem lat siedmdzie-siątych. Po nieudalym procesie tiszla-eslarskim znikł z horyzontu publicznego, aż nagle wynurzył się na ostatnim zjeździe katolików w Szegedy nie. Znalazłszy tu posłuch, rozrzucił odezwę w której wzywa do pobudzenia da życia na nowo partyi antysemickiej pod nazwą „koalicyi partyi społeczno-politycznych opartej na zasadach nowoczesnych Stronnictwo par excellence antysemickie i identyfikuje się w zupełności z syonistami. Antysymici ci żądali przedewszystkiem emi-gracyi żydów do Palestyny i stworzenia na-rodowo-żydowskiego państwa. Jednym więc z głównych punktów programu miał być syonizm, którego myśl swego czasu podniósł istoczy i konkretnie wyraził w wniosku, wręczonym przezeń węgierskiemu sejmowi
z dnia 1!4. czerwca 1878. Zadaniem antvse-
%>*
mickiej koalicyi miało być w pierwszym rzędzie poparcie dążeń syonistów, a przedewszystkiem wyjednania u rządu zatwierdzenia or-ganlzacyi syońskiej. Pierwszy pionier myśli syońskiej na Węgrzech był przeto antyse m i t a. Fakt powstania silnej partyi syońskiej na Węgrzech byłby dla antysemitów bardzo pożądanem, dla ludności żydowskiej to eksperyment bardzo niebezpieczny — i tak antysemityzm, który faktycznie wśród mas węgierskich nie istnieje mógłby zostać sztucznie wywołany.
Syonizm był odpowiedzią na antysemityzm — w przytoczonym przykładzie, mie-