Jedzenie jest obecnie tematem niezwykle popularnym. Za sprawą niezliczonych programów kulinarnych, blogów internetowych, książek kucharskich niemalże każdy uważa się za eksperta w sprawach odżywiania. Powstaje wiele filmów opowiadających o jedzeniu. Faktem jest jednak, że większość z realizacji tego typu to produkcje mało ambitne, przeznaczone raczej do weekendowego oglądania niż poważnej analizy i interpretacji. Filmy takie jak: Czekolada', Julie i Julia1 2 3, Bon Appetit4, czy Życie od kuchni5 to tylko niektóre produkcje ostatnich lat. Niestety nie mogły stanowić tematu naukowego opracowania. Napisanie o nich pracy magisterskiej opierającej się na analizie i interpretacji dzieła filmowego byłoby niemożliwe. Mimo dużej dbałości twórców o estetyczne, wyszukane, atrakcyjne prezentowanie pokarmów na ekranie, po dokładniejszym zapoznaniu się z tymi filmami, zaliczającymi się przeważnie do gatunku komedii romantycznych, okazywało się, że sceny z udziałem jedzenia rzadko kiedy niosą za sobą jakiekolwiek naddane sensy. Pokarmy są tam jedynie pokarmami, dekoracją, powierzchownością. Próby nadawania im symbolicznych znaczeń czy interpretowania ich w kategorii kodu niosącego informacje symboliczne byłoby bezsensowne. Celem twórców nie było w tym przypadku stworzenie głębszego dzieła operującego piętrowymi metaforami, ukrytymi znaczeniami czy chociażby nastawionego moralizatorsko, a jedynie nakręcenie filmu rozrywkowego.
Dużo lepiej prezentuje się zasób dokumentalnych filmów kulinarnych. Nierzadko poruszają one ważne i ciekawe tematy. W tej grupie wymienić można chociażby film Kucharze historii4, który opowiada o najważniejszych konfliktach zbrojnych XX wieku z perspektywy kucharzy wojskowych. Opowieści obejmują między innymi II wojnę światową, wojnę w Afganistanie i Jugosławii. Wypowiedzi dotyczące kuchni wojennej pochodzą od kucharzy niemieckich, rosyjskich, żydowskich, serbskich czy chorwackich. Kucharze historii to film, który ukazuje wielką różnorodność doświadczeń, gdzie wojna i kuchnia tworzą nierozerwalny duet.
Należy wspomnieć również o takich realizacjach jak Super Size Me6, która dotyka problemu śmieciowego jedzenia i wielkich koncernów karmiących ludzi fast foodem jak
5
Reż. Lasse Hallstrom, Wielka Brytania, USA 2000.
Reż. Nora Ephron, USA 2009.
Reż. David Pinillos, Hiszpania, Niemcy 2010.
Reż. Pćter Kerekes, Austria, Czechy 2009.
Reż. Scott Hicks, Australia 2007.
Reż. Morgan Spurlock, USA 2004.