9621686084

Głosy o ksiqżkach

Marek Karwala

Imperatywy Krystyny Szlagi

f \    ponad dekady ukazują się w bardzo sta-

vU rannej szacie graficznej wybory wierszy autorów związanych z podwawelskim grodem. Serię „Poeci Krakowa" otworzył w 1995 r. Stanisław Stabro, później ukazały się utwory m. in. Adama Ziemianina, Krzysztofa Lisowskiego, Andrzeja Warzechy, Józefa Barana. Niebo po Ikarze Krystyny Szlagi dopełnia pierwszą dziesiątkę wydanych tomów. Autorka nie należy z pewnością do grona twórców powszechnie znanych i rozpoznawanych, ale jej liryki - chociaż nie narzucają się na tzw. „salonach” - posiadają przecież swój indywidualny rys, skupiają czytelniczą uwagę klimatem refleksji filozoficznej, metafizycznej, umiejętnością celnej pointy, erudycją i klarownością formy.

Na wybór złożyło się bez mała siedemdziesiąt utworów, z których pierwsze pisane były na początku lat 60., a ostatnie już w obecnym stuleciu. Ta summa nie została ułożona chronologicznie (każdy wiersz jest opatrzony datą powstania), lecz... Chciałoby się w tym miejscu powiedzieć „tematycznie”, ale ta sugestia nie byłaby w pełni precyzyjna. Owszem, ten klucz daje się rozpoznać, nie jest wszakże jedynym pierwiastkiem porządkującym. Drugim wydaje się próba urozmaicenia czytelnikowi lektury poprzez dyskretnie stosowaną kilkupolówkę ge-nologiczną. Dorobek Krystyny Szlagi jest bowiem zróżnicowany formalnie, i tak - obok rozbudowanych, wieloczęściowych poematów występują krótkie, sugestywne aforyzmy; obok wierszy opartych na założeniach oratorskich, te, które zachęcają do wspólnego, wyciszonego zamyślenia; obok prób poetyckiego „definiowania” rozwiązań światopoglądowych, te, które

składają się z serii retorycznych lub niekiedy prowokacyjnych pytań... Jedna tylko grupa wierszy wyróżnia się; została potraktowana jako autonomiczna „całość w całości”. To utwory, których bohaterem staje się Wilk. Kim jest Wilk Krystyny Szlagi?

Z pewnością nie jest to zwierzę będące postrachem stad i pasterzy, nie jest to również jeden z owych „braci mniejszych” św. Franciszka... Odpowiedź na pytanie o jego rodowód przynosi wiersz Genesis (s. 64):

1

I

Konspekt nr 2/2007 (29)