4. Optymalne wykorzystanie zasobów ludzkich jest możliwe tylko w sytuacji, gdy łączone są interesy jednostek i organizacji, gdy pracownicy działają na rzecz realizacji wspólnego celu. Najważniejsze jest zaangażowanie, a nie posłuszeństwo.
5. Organizacje muszą przystosować się do procesu zmian w otoczeniu i innowacji. Pracownicy muszą nauczyć się działać w warunkach burzliwych.
1.4.2 Zarządzanie zasobami ludzkimi a zarządzanie personelem
W praktyce gospodarczej określenia zarządzanie personelem i zarządzanie zasobami ludzkimi są często używane zamiennie. W istocie oba określenia odnoszą się do rozwiniętej funkcji personalnej przedsiębiorstw. Jednak podejście od strony zarządzania zasobami ludzkimi akcentuje traktowanie pracowników jako kapitału (zasobu) przedsiębiorstwa.
Elementami wspólnymi ZZL i zarządzania personelem są:
1) ZZL i zarządzanie personelem opisują funkcję personalną,
2) przez praktyków są postrzegana jako identyczne,
3) stosowanie tych samych metod i technik, różnica może tkwić jedynie w częstości ich aplikowania.
4) konieczność dążenia do łączenia interesów jednostkowych i organizacyjnych.
Najważniejsze różnice:
1) zarządzanie zasobami ludzkimi obejmuje poziom strategii, podczas gdy zarządzanie personelem ma charakter operacyjny i taktyczny.
2) zarządzanie zasobami ludzkim podkreśla znaczenie integracji organizacji i pracowników oraz opisuje podmiot gospodarczy jako całość, podczas gdy zarządzanie personelem oddziela różne sfery funkcjonalne działalności przedsiębiorstwa,
3) zarządzanie personelem koncentrowało się na metodach i technikach prowadzących do poprawy efektywności, które były realizowane głównie na szczeblu specjalistów, natomiast zarządzanie zasobami ludzkimi odnosi się w dużej mierze do działań kierowniczych, i to zarówno
8