9693892733

2. Czasownik

Forma osobowa czasownika a bezokolicznik. (Czasownik w formie osobowej jako wyraz oznaczający czynność lub stan osoby bądź przedmiotu i pełniący w zdaniu funkcję orzeczenia. Bezokolicznik jako forma nie informująca o sytuacji mówienia, jako forma hasłowa w słownikach).

Powtórzenie i rozszerzenie wiadomości o formach osoby, liczby, czasu i rodzaju czasownika. Czas teraźniejszy i przeszły. Ćwiczenia w użyciu form rodzaju w czasie przeszłym. Ćwiczenia w użyciu końcówek ruchomych i akcentowaniu form czasu przeszłego.

Rozróżnianie czasu przyszłego złożonego (od czasowników niedokonanych, informujących o przebiegu czynności) i czasu przyszłego prostego (od czasowników dokonanych, informujących o czynności zakończonej).

Poprawna odmiana czasowników typu: umiem, rozumiem, idę.

Czasownik w związku z innymi wyrazami jako wyraz organizujący związki składniowe w zdaniu:

a)    z rzeczownikiem w mianowniku jako podmiotem — nazwą osoby lub przedmiotu, które wykonują czynności, mają właściwości lub są w jakimś stanie;

b)    z rzeczownikiem w przypadkach zależnych jako określeniem nazywającym przedmiot czynności i stanowiącym uzupełnienie treści czasownika;

c)    z przysłówkiem (odprzymiotnikowym) jako określeniem informującym o okolicznościach, które towarzyszą czynności lub stanowi.

3. Rzeczownik i jego odmiana przez przypadki. Nazwy przypadków.

Podział form przypadkowych na temat i końcówkę (na łatwych przykładach).

Rzeczownik w związku z przymiotnikiem jako określeniem informującym o właściwości przedmiotu.

4.    Przymiotnik i jego odmiana przez przypadki, liczby i rodzaje.

Zależność form przymiotnika od określanego rzeczownika.

5.    Przyimek jako wyraz oznaczający stosunki przestrzenne i czasowe, np. mieszkać na wsi, dom pod lasem, wrócić po świętach.

B. FONETYKA I WIEDZA O PIŚMIE

1.    Mowa a pismo

Głoska a litera. Odpowiedniki graficzne głosek; litery pojedyncze, litery ze znakami diakrytycznymi, dwuznaki.

Alfabet.

2.    Rodzaje głosek

Samogłoski i spółgłoski. Podstawowe różnice między samogłoskami i spółgłoskami. Praktyczne rozróżnianie głosek ustnych i nosowych, spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, miękkich i twardych.

Wymowa samogłosek nosowych na końcu wyrazu. Wymowa -ę, -ą, -em, -om w formach fieksyjnych.

3.    Podział wyrazu na sylaby. Akcent wyrazowy