IMGh90

224

Pola komutacyjne przestrzcnno-czasowe z komutacją kanałów

Rys. 7/30 Oznaczenia i ekwiwalent przestrzenny komutatora typu S

Rys. 7/31 Ekwiwalent przestrzenny pola typu T-S-T

każdej z m szczelin czasowych magistrale wejściowe i wyjściowe mogą być połączone w różny sposób, ekwiwalentem komutatora typu S jest m komutatorów przestrzennych (rys- 7/30).

Korzystając z ekwiwalentów przestrzennych elementarnych komutatorów, można tworzyć ekwiwalenty pól bardziej złożonych Na rysunku 7/31 przedstawiono ekwiwalent przestrzenny pola typu T-S-T z rys. 7/14.

7.5 KOMUTACJA W1ELOSZCZEUNOWA

W wielu współczesnych systemach telckomutacyjnych istnieje potrzeba komutowania sygnałów o różnych szybkościach mieszczących się w zakresie od kilku kbil/s do setek Mbil/s Jednym z częściej wykorzystywanych sposobów, w przypadku komutacji kanałów, jest realizacja połączeń wicloszczclinowych. W których kanały o większych szybkościach otrzymuje się przez korzystanie z wielu szczelin czasowych dla jednego połączenia. Takie szczeliny mogą być komutowane niezależnie od siebie lub można je komutować równolegle, używając jednego traktu zwielokrotnionego czasowo (patrz rys. 7/32), Komutacja niezależna może prowadzić do poważnych problemów z utrzymaniem integralności połączenia wicloszczclinowcgo (głównie dotyczy to utrzymania stałej kolejności szczelin) z powodu różnic w^f opóźnieniach propagacytnych traktów.

Komulncja wicloszczelinoYza

Ec

ii miii

mm U

Rys. 7/32 Rodzaje podcień w*» szczehnowysn: a) a komutacją niezależną. 6) a komutacją rćmnoierTą

a także w opóźnieniach komutacyjnych. Na omawiana integralność wpływa także sposób przydziału szczelin połączeniu wieloszczelinowcmu. Na ogól stosuje się jeden z trzech następujących sposobów- przydziału (rys. 7/33) (29):

•    przydział losowy;

•    przydział okresowy;

•    przydział pączkowy.

Przydział /orzmy nic narzuca żadnych ograniczeń na sposób wybory szczelin. W przydziale okresowym odstępy między wybranymi szczelinami muszą być równe, a przydział pączkowy w >maga. aby wybierać jedynie szczeliny sąsiednie. Jakkolwiek dwa ostatnie rodzaje przydziałów ułatwiają utrzymanie integralności połączenia wicloszczelinowego, przydział losowy jest najlepszy pod względem prawdopodobieństwa strat zgłoszeń.

Rozpatrzmy najprostszy komutator czasowy z rys. 7/la. Przebieg czasowy odpowiadający takiemu komutatorowi przedstawiono na rys 7/34. Gdy założymy, ze szczeliny wejściowe A i B używamy do tego samego połączenia wielo-szczclinowego, a szczeliny wyjściowe są przydzielone jak pokazano na rysunku, możemy zauważyć, ze inicgralność połączenia wieloszczclinowego nie została a)

t»

ffl_L

e)

._ l.J. E32E22i i-J sow, cl Taczkowy

Rys 7/33 Przywasi r-rzyac-atu szczek potą-czeruom w^ioszczebnrwrr al losowy; b) okie-