Rozdział 1
ność tego sposobu pracy z ludzkim ciałem w naszym kraju wynika z bardzo małej liczby fachowych instruktorów - nauczycieli Techniki Alexandra.
My skorzystamy z ćwiczenia, od którego zaczyna się pracę tą metodą. Będziemy próbowali zauważyć stan naszych ciał.
A więc:
Nie zmieniając pozycji, jaką przybrało Twoje ciało, tej, w jakiej czytasz ten tekst, ZAUWAŻ stan własnego ciała. Postaraj się nie reagować natychmiastowym poprawianiem pozycji. Pomocne będzie odpowiadanie sobie w myślach na następujące pytania:
• Czy oddycham tak głęboko i swobodnie, jak to jest możliwe?
• Może mogę oddychać głębiej?
• Czy trzymam głowę prosto (nie przechylam jej na prawe albo lewe ramię, nie wysuwam nadmiernie do przodu = „żółwik”, nie zadzieram brody)?
• Czy moje ramiona swobodnie opadają?
• Czy napinam mięśnie karku?
• Czy usztywniam tułów?
• Czy zaciskam dłonie?
• Czy ściskam nogi?
• Czy oddycham tak swobodnie, jak to jest możliwe?
• Czy gdzieś odczuwam niewygodę? Jeżeli tak, to gdzie konkretnie?
Dopiero teraz możesz zmienić, poprawić to, co chcesz w swojej pozycji.
Warto wracać do tego ćwiczenia. Stopniowo pozwala nam ono stwierdzić, że między poczuciem niewygody w jakimś miejscu
a nadmiernym napięciem mięśniowym istnieje wyraźna zależność.
To pierwszy krok do kształtowania prawidłowych nawyków.
Strona 10