9576709184

wskaźnikiem cespityzacji płatów na interesującym nas terenie jest także, choć sporadycznie, facjalny rozwój Deschampsia flexuosa czy Carex brizoides.

Do rozwoju Carex brizoides dochodzi na zaburzonych siedliskach zwłaszcza w zbiorowiskach grądu subkontynentalnego Tilio-Carpinetum oraz łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum (starsza nazwa Circaeo-Alnetum) na niżu lub Pogórzu Karpackim [Stachurska 1998]. W górach natomiast ze względu na swój zasięg turzyca drżączkowata pojawia się rzadko, zwykle w niższych położeniach. Cespityzacja jest reakcją na prześwietlenie drzewostanu i nie wydaje się aby była również związana w Beskidzie Małym z wypasem zwierząt, gdyż od lat nie praktykuje się tu takiej formy antropopresji. Pancer-Kotejowa [1991], na podstawie danych literaturowych pochodzących z badań fitosocjologicznych przeprowadzonych również w Beskidzie Małym, zalicza Calumagrostis arundinacea do grupy gatunków dynamicznych, masowo rozprzestrzeniających się na skutek antropopresji. Wobec ograniczonego wyniesienia n.p.m. terenu badań, omawiany gatunek osiąga swoje optimum w Beskidzie Małym w reglu dolnym, w runie uszkodzonych drzewostanów bukowych oraz Abieti-Piceetum.

Fruticetyzacja definiowana jest jako nadmierny rozwój warstwy podszycia (zwłaszcza jeżyn i bzu czarnego), wskutek prześwietlenia drzewostanu w wyniku zrębów zupełnych lub wnikania do jego wnętrza światłolubnych gatunków drzew. W łęgach może też być odpowiedzią na wzmożoną eutrofizację. Szczególną postacią tej formy degeneracji jest masowy rozwój jeżyny gruczołowatej w monokulturach drzew iglastych na siedliskach grądów [Olaczek l.c.]. W niniejszej pracy stosowano ten termin w przypadku wszystkich typów zbiorowisk leśnych, w których Rubus hirtus występował facjalnie, zaburzając naturalne układy fitocenotyczne oraz wpływając na zmniejszenie roli gatunków diagnostycznych. Takie ujęcie wydaje się bardziej adekwatne, bowiem prześwietlony drzewostan inicjuje wzrost gatunków z rodzaju Rubus zarówno w warstwie podszytu, jak i w runie.

W trakcie badań nie odnotowano formy degeneracji związanej z facjalnym wzrostem Rubus idaeus - który jest gatunkiem o dużej frekwencji w lasach Babiej Góry.

Neofityzacja - jest procesem polegającym na wzroście udziału gatunków obcego pochodzenia w zbiorowiskach leśnych, wskutek ich samoistnego wnikania (synantropizacja) lub celowego wprowadzania ze względów gospodarczych. Neofityzm jako zjawisko łączy się z przeobrażeniem składu flory stycznego, struktury i ekologii zbiorowisk roślinnych. Obce gatunki wnikające do zbiorowisk naturalnych i półnaturalnych wypierają bowiem gatunki rodzime, będące ich naturalnym składnikiem,

-40-