607
Rys. 11. TRAJEKTORIE CZĄSTEK SILNIE ODDZIAŁYWUJĄCYCH podobne są do trajektorii z rysunku 10, z tym że leżą na nich również stany nietrwałe. Przecięcie z J w obszarze stabilności wskazuje na istnienie cząstki trwałej lub metatrwałej. Przecięcia w obszarze niestabilności wskazują na cząstki nietrwałe. Trajektorie łączą stany cząstek, które różnią się o dwie jednostki J. Dolny stan to „przypadek44 (occurrence), zaś stany wyższe to „powtórzenia44
Reggego (Fegge recurrences)
800 1000 1200 1400 1600 1800 2000
Maso spoczynkowa [MevJ
Rys. 12. TRAJEKTORIE REGGEGO DLA BARIONÓW pokazano dla 14 znanych barionów o masie mniejszej od 2000 MeV. Ukośne linie ciągłe łączą trzy przypadki z powtórzeniami
Reggego. Dla barionów spin (J) jest połówkowy (2, * > \ itd.). Powtórzenia muszą mieć spiny
większe o 2, 4, 6 itd. jednostek więcej niż ich stany podstawowe („przypadki44) o najniższej
masie. Spiny dla A (1815, i ) i A (1920, l+) są niepewnie, lecz przypuszczalnie spełniają to żądanie 4. Pochyłe linie przerywane są przewidywanymi trajektoriami Reggego dla innych barionów. Symbole w kółkach oznaczają parzystość, przy czym jeśli nie została ona jeszcze ustalona doświadczalnie, przewidziano ją w celu przypisania cząstek do odpowiednich trajektorii
niach Reggego (Reycje recurrences) lub o serii wzbudzonych stanów* rotacyjnych.
Jak można sprawdzić istnienie trajektorii? Podobnie jak w przykładach ze statkiem kosmicznym czy atomem wodoru wykreślamy kręt J jako funkcję masy (w MeV) dla wszystkich cząstek, które mają te same liczby kwantowa poza J. Wtedy od razu można stwierdzić, czy leżą one na rosnących krzywych. Jeśli tak, to mamy potwierdzenie istnienia trajektorii Reggego. Takie trajektorie dla barionów są przedstawione na rys. 12.
• • •
4 Ostatnio opublikowane dane spinu i parzystości dla A (1815,2") i dla A (1970, ’+) są zgodne z przewidywaniami. Dane co do spinówr i parzystości są zaktualizowane; nowsze wartości mas nieznacznie tylko różnią się od podanych przez autorów (przyp. tłum.).