Błortski podkreślał, że istnieją takie utwory, których nie można poprawnie zinterpretować, jeśli nic uwzględni się ukrytej w nich problematyki teologicznej. Jego zdaniem istnieją utwory
m
„christianoidalne” i jako przykład podaje Ludzi bezdomnych Żeromskiego, zwracając uwagę na postać Judyma9.
Maciejewski proponował tzw. kerygmaryczną interpretację literatury10, tzn. taką, która odsłaniając jej pożaliterackic odniesienie, podkreślałaby religijne funkcje literatury. Mówił on o tzw. kerygmacie pozytywnym i negatywnym - zależnie od treści afir-mujących bądź zaprzeczających kerygmatowi wiary. Autor umieścił w centrum swoich rozważań metodologicznych relację człowieka wobec Jezusa Chrystusa. Traktuje ją jako fundamentalne doświadczenie egzystencjalne, które daje możliwość poznania prawdy o sobie11. Metodologia proponowana przez Maciejewskiego zdaje się bliższa naukom teologicznym aniżeli filologicznym ze względu na wyraźną chrystocentryczną orienrację.
Sawicki, dostrzegając wicie korzyści, jakie może przynieść zbliżenie literaturoznawstwa i teologii, zwrócił uwagę na konieczność zachowania odrębności metodologicznej obu dyscyplin12. Mając na uwadze teoretycznoliterackie odniesienie, wprowadził termin teologia literacka - stosowany przez niego zamiennie z nazwą teologia w literaturze,3.
O teologii literackiej można mówić wówczas, gdy w tekście literackim pojawiają się wprost znaki wskazujące na problematykę sakralną. One to mogą i powinny być interpretowane w kon-
J. Błoński, To co święte, to co literackie, [w:] Kilka myśli. co nie nowe, Kraków 1985, s. 9-42, zwł. s. 24-25.
10 M. M a c i c j e w s k i, Literatura w świetle kerygmatu. Próba kerygrnatycznej interpretacji literatury, [w:] tenże, Ażeby Ciało powróciło w Słowo, Lublin 1991, s. 5-21.
11 Zob. W. P y c z c k, Bóg i człowiek w liryce Zygmunta Krasińskiego, [w:] Obraz Boga Ojca..., s. 111.
12 S. S a w i c k i, Teolog o twórczości Czesłaraa Miłosza, ((rec.) ). S z y m i k, Problem teologicznego wymiaru dzieła literackiego Czesława Miłosza), „Znak" 521, 1998, nr 10, s. 171.
8