78
Obecność komputera w formalnych i nieformalnych procesach dydaktycznych stała się faktem. Wszystkie sposoby wykorzystania metod i technik komputerowych są niezmiernie istotne dla podniesienia poziomu kształcenia. Wydaje nam się jednak, że decydującą rolę w wykorzystaniu komputera przez uczących i nauczanych odegrają w najbliższym czasie właśnie szkolne centra informacyjne.
Powinny one stanowić samodzielną jednostkę (może afiliowaną przy bibliotece) ze swobodnym dostępem do sprzętu komputerowego zarówno dla uczniów, jak nauczycieli. Korzystaliby z nicłi uczniowie na podobnych zasadach, jak z czytelni szkolnej, nauczyciele poza pracą indywidualną przygotowywaliby i prowadzili w' nich zajęcia. Ogromnie ważną jest sprawa doboru właściwego oprogramowania — rola dostępu do Internetu jest tu nie do przecenienia. Możliwość bieżącego kontaktu z międzynarodowymi ośrodkami naukowymi, bibliotekami, dostęp do różnorodnych, ogólnoświatowych baz wiedzy daje równe szansę uczniom z różnych szkół i środowisk. Sądzimy, że opieka merytoryczna będzie niezbędna i koniecznością stanie się stworzenie stanowiska szkolnego koordynatora technologii informacyjnej, kierującego pracą centrum (podobnie jak bibliotekarz zarządza biblioteką). Koordynator powinien również wspierać dyrektora w komputerowo wspomaganym zarządzaniu szkołą i kolegów-nauczycieli w wykorzystaniu technik komputerowych w procesie dydaktycznym.
Wiedza i umiejętności nauczycieli w zakresie technologii informacyjnej są gwarantem optymalnego wykorzystania sprzętu komputerowego, jakim dysponują szkoły i przygotowania młodzieży' do życia w tworzącym się społeczeństwie informacyjnym. Natomiast centrum informacyjne wydaje się niezbędne (podobnie jak dotychczas czytelnia) każdej szkole do integracji nowych technologii z poszczególnymi przedmiotami i metodami kształcenia, zapewniając koordynację działań i właściwe wykorzystanie komputera jako narzędzia pracy i nauki w procesie dydaktycznym. Pozwoli również nauczycielom (informatyki i nie tylko) zobowiązać uczniów do przygotowywania prac własnych z wy korzystaniem technologii informacyjnej. W prezentacji zaproponowano również taki sposób kształcenia nauczycieli, który przygotowałby ich nie tylko do wykorzystania metod i technik komputerowych w procesie dydaktycznym, ale także do prowadzenia takiego właśnie szkolnego centrum informacyjnego. Referat spotkał się z zainteresowaniem, owocującym m. in. możliwością współpracy z Wydziałem Kształcenia Nauczycieli w zakresie TI Uniwersytetu w Pradze, włączenia się do prac realizowanych w ramach projektu Leonardo da Vincit czy możliwości konsultacji na Uniwersytecie w Londynie.
Problem właściwego przygotowania nauczycieli w zakresie technologii informacyj-no-komunikacyjnych jest sprawy nadrzędną właściwie we wszystkich krajach. Jedynie w Wielkiej Brytanii, która należy do przodujących w integracji technologii informacyjnej w procesie edukacji, 45% nauczycieli czuje się odpowiednio przygotowanych i kompetentnych, jeśli chodzi o możliwości i sposoby wykorzystania I I w nauczaniu poszczególnych przedmiotów. W większości krajów' wskaźnik len nie przekracza 20%. Zatem wymiana doświadczeń i uwag dotyczących sposobów optymalnego przygotowania nauczycieli w tym zakresie była jedną z największych wartości tej konferencji.
Barbara Kędzierska Katedra Metod Komputerowych Instytut Fizyki i Informatyki AP Kraków